Εισαγωγή
21
του απαιτήσεις και χαρακτηριστικά. Αυτή η απρόσμενη διαπίστωση της πραγματι-
κότητας ομολογώ ότι ξεπερνούσε τότε την καλύτερη φαντασία μου!
Με την βοήθεια, την μεθοδικότητα και την καθοδήγηση όμως της συγκεκρι-
μένης καθηγήτριας, όλες οι διαφαινόμενες δυσκολίες, που νόμιζα πως δεν θα μπο-
ρούσα να αντιμετωπίσω, καθώς και ο ασίγαστος ενδόμυχος φόβος μήπως και όλη
αυτή η εμπειρία μού προκαλέσει οποιαδήποτε καθυστέρηση για την εμπρόθεσμη
ολοκλήρωση και υποστήριξη της διδακτορικής μου διατριβής, φάνηκε πως δεν εί-
χαν τελικά καμία στέρεη βάση. Από την πρώτη κιόλας ημέρα των μαθημάτων μας,
η Lilya Semyonovna άρχισε να μου διδάσκει με επιστημονική αφοσίωση και ακα-
δημαϊκή συνέπεια την σφηνοειδή και, λίγο αργότερα, την ιερογλυφική γραφή πα-
ράλληλα με την γλώσσα των Χετταίων και την γλώσσα των Λουβίων. Επί δύο
σχεδόν έτη στην Μόσχα με μύησε στα σκοτεινά και μυστικά μονοπάτια της χεττι-
τολογίας, ούσα η ίδια μύστης και βαθύτατη γνώστρια των γλωσσών και του πολι-
τισμού των συγκεκριμένων (και όχι μόνο) αρχαίων λαών της Μικράς Ασίας. Ακό-
μη και το γεγονός ότι τον επόμενο χρόνο (1998) προστέθηκε στο εβδομαδιαίο πρό-
γραμμά μου και η εκμάθηση της χουρριτικής γλώσσας (μιας εντελώς διαφορετικής
σε σύγκριση με τις δύο προηγούμενες, μη ινδοευρωπαϊκής προέλευσης, γλώσσας,
κυρίαρχης στο μεγάλο κράτος του Mittani, τα κείμενα της οποίας βρέθηκαν γραμ-
μένα με την ήδη γνωστή σε εμένα σφηνοειδή γραφή, για καλή μου τύχη!) από τον
Αlexander A. Nemirovskiy, διδάσκοντα τότε στην έδρα του Αρχαίου Κόσμου της
Ιστορικής Σχολής του Πανεπιστημίου Μ. Β. Λομονόσοφ και νυν συνεργάτη της
Lilya Semyonovna στο Ινστιτούτο Γενικής Ιστορίας, δεν επαλήθευσε τον όποιο
φόβο και τις εν μέρει δικαιολογημένες, ανησυχίες μου. Ίσα ίσα μου ήταν πολύ ευ-
χάριστη αυτή η ενασχόληση, και σήμερα μπορώ με βεβαιότητα να ομολογήσω ότι
σίγουρα άξιζε και τον κόπο αλλά και τον χρόνο. Είμαι απείρως ευγνώμων και
στους δύο αυτούς καθηγητές μου, L. S. Bayun και A. A. Nemirovskiy!
Αφού κύλησε σύντομα ο πανδαμάτωρ χρόνος και εν τω μεταξύ είχα ήδη αρχί-
σει να αισθάνομαι, σύμφωνα και με τις διαβεβαιώσεις της καθηγήτριάς μου, πως
τα καταφέρνω με την ανάγνωση της γραφής και την κατανόηση των διαφόρων
γραμματικών φαινομένων της χεττιτικής και της λουβικής, ήθελα ολοένα και πε-
ρισσότερο να αφιερώνω χρόνο για την ανάγνωση κειμένων, και μάλιστα αποσπα-
σμάτων από διάφορα μυθολογικά έργα. Θα πρέπει να διευκρινίσω στο σημείο αυτό
ότι πρόκειται για δύο αρκετά συγγενείς μεταξύ τους γλώσσες, μόνο που η λουβική
συνέχισε να ομιλείται ή, ορθότερα, να αποτυπώνεται σε γραπτό λόγο μέχρι περί-
που το 700 π.Χ., σε αντίθεση με την χεττιτική, η χρήση της οποίας έπαυσε πολύ
νωρίτερα και σίγησε (συμπαρασύροντας μαζί της και την γραφή) σχεδόν ταυτό-
χρονα με την διάλυση του χεττιτικού κράτους.
Ένα από τα πιο αγαπημένα για ανάγνωση και εξάσκηση κείμενα ήταν και ε-
ξακολουθεί να είναι το γνωστό Έπος του θεού Κουμάρμπη (“
d
Ku-mar-bi-is
”, όπως
