11
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
1
κείνη την άνοιξη, ισχυρές ριπές βροχής τράνταζαν τις στέ-
γες. Το νερό τρύπωνε σε κάθε ρωγμή διαβρώνοντας ακό-
μα και τα πιο γερά θεμέλια. Κομμάτια γης, σταθερά στη θέση
τους για γενιές ολόκληρες, τώρα κατέρρεαν σαν σωροί σκου-
ριάς στους δρόμους, παρασύροντας σπίτια, αυτοκίνητα και πι-
σίνες. Τα δέντρα ξεριζώνονταν και έπεφταν πάνω στα σύρμα-
τα, με αποτέλεσμα να διακόπτεται η ηλεκτροδότηση. Οι όχθες
των ποταμών ξεχείλιζαν, τα νερά περνούσαν στις αυλές, κατέ-
στρεφαν τα σπίτια. Άνθρωποι που αγαπιούνταν τσακώνονταν·
οι καβγάδες ήταν συχνό φαινόμενο όσο η στάθμη του νερού
ανέβαινε και η βροχή συνεχιζόταν.
Και η Λένι ήταν νευρική. Ήταν καινούρια στο σχολείο, ά-
γνωστη μεταξύ αγνώστων· ένα κορίτσι με μακριά μαλλιά, χω-
ρίστρα στη μέση, χωρίς φίλους, που περπατούσε ως το σχολείο
μόνο του.
Εκείνη τη στιγμή καθόταν στο κρεβάτι της, είχε φέρει τα
κοκαλιάρικα γόνατά της προς το επίπεδο στήθος της και δίπλα
της είχε μια φθαρμένη χαρτόδετη έκδοση του βιβλίου
Στο λό-
φο του Γουότερσιπ
. Μέσα από τους λεπτούς τοίχους του ισό-
γειου σπιτιού, άκουσε τη μητέρα της να λέει: «Ερντ, μωρό μου,
