14
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
λειά στην άλλη, από τη μια πόλη στην άλλη, μέχρι που βρήκαν
επιτέλους στέγη σ’ ένα κοινόβιο στο Όρεγκον. Εκεί φρόντιζαν
τα μελίσσια, έφτιαχναν σακουλάκια με λεβάντα για να τα που-
λήσουν σε υπαίθριες αγορές και διαδήλωναν κατά του πολέ-
μου. Η μητέρα προσάρμοσε την προσωπικότητά της όσο χρει-
αζόταν για να βρει μια θέση ανάμεσα τους.
Όταν ο πατέρας επιτέλους γύρισε στην πατρίδα, η Λένι
δυσκολεύτηκε πολύ να τον αναγνωρίσει. Ο όμορφος, γελαστός
άντρας που θυμόταν είχε γίνει κυκλοθυμικός, ευέξαπτος και
απόμακρος. Στο κοινόβιο τον ενοχλούσαν τα πάντα, και έτσι
μετακόμισαν. Λίγο αργότερα μετακόμισαν και πάλι. Και μετά,
ξανά. Τα πράγματα δεν πήγαιναν ποτέ όπως τα υπολόγιζαν.
Ο πατέρας είχε αϋπνίες, τον απέλυαν συνεχώς, αν και η
μητέρα ορκιζόταν ότι ήταν ο καλύτερος μηχανικός του κό-
σμου.
Αυτός ήταν ο λόγος που οι γονείς της τσακώνονταν εκείνο
το πρωί. Ο πατέρας της είχε απολυθεί και πάλι.
Η Λένι φόρεσε την κουκούλα της. Στον δρόμο για το σχο-
λείο, μετά από μερικά τετράγωνα με περιποιημένα σπίτια,
προσπέρασε ένα σκοτεινό δάσος (
μην πλησιάσεις εκεί
), άφησε
πίσω της το εστιατόριο A&W –εκεί περνούσαν τα Σαββατοκύ-
ριακά τους τα παιδιά του λυκείου– και έφτασε σ’ ένα βενζινά-
δικο. Τα αυτοκίνητα έκαναν ουρά για να γεμίσουν το ντεπόζιτο
με πενήντα πέντε σεντς το γαλόνι. Ο κόσμος ήταν εξοργισμέ-
νος εκείνον τον καιρό με την τιμή της βενζίνης.
Στα μάτια της Λένι, οι ενήλικες είχαν έναν γενικό εκνευρι-
σμό, πράγμα διόλου παράξενο. Ο πόλεμος στο Βιετνάμ είχε δι-
χάσει τη χώρα. Στις εφημερίδες διάβαζαν κάθε μέρα άσχημα
νέα: για τις βόμβες της οργάνωσης Γουέδερμαν, για αεροπει-
ρατείες, για την απαγωγή της μεγαλοκληρονόμου Πάτι Χερστ.
Το τρομοκρατικό χτύπημα στους Ολυμπιακούς Αγώνες του
Μονάχου είχε σοκάρει την υφήλιο, όπως και το σκάνδαλο Γου-
ότεργκεϊτ. Και, πρόσφατα, είχαν αρχίσει να εξαφανίζονται φοι-
