20
31
32
33
λουθώντας το ESPN, το κανάλι των σπορ, με τον ήχο κλειστό.
Είχαν εκτελέσει οχτώ διακομιδές συνολικά, αλλά η πιο σοβαρά
τραυματισμένη ήταν εκείνη η πρώτη γυναίκα.
«Μαρτίν Στόβερ, έτσι λεγόταν», είπε στο τέλος ο Τζέισον.
«Βρίσκεται ακόμα στο χειρουργείο. Τηλεφώνησα όσο ήσουν
στην τουαλέτα.»
«Ξέρουμε τι πιθανότητες έχει;»
«Όχι, αλλά αφού δεν την άφησαν να τα κακαρώσει, σημαίνει
ότι έχει κάποιες ελπίδες. Είμαι σίγουρος ότι είχε πάει εκεί για
μια θέση αρχιγραμματέα. Αναζήτησα μες στην τσάντα της την
ταυτότητά της –βρήκα την ομάδα αίματός της στην άδεια οδή-
γησης– κι εκεί μέσα ανακάλυψα ένα πάκο συστατικές επιστο-
λές. Φαίνεται πως ήταν καλή στη δουλειά της. Μέχρι πρόσφατα
ήταν στην Τράπεζα της Αμερικής. Έγιναν περικοπές.»
«Κι αν ζήσει; Εσύ τι πιστεύεις; Έχουν τραυματιστεί μόνο τα
πόδια;»
Ο Τζέισον κάρφωσε τα μάτια στην τηλεόραση, στους παί-
κτες του μπάσκετ που έτρεχαν στο γήπεδο, και άργησε να απα-
ντήσει. «Αν ζήσει, θα είναι τετραπληγική», είπε μετά από λίγο.
«Είσαι σίγουρος;»
«Ενενήντα πέντε τοις εκατό.»
Ακολούθησε διαφήμιση μιας μπίρας. Νέοι ξεσάλωναν χορεύ-
οντας σ’ ένα μπαρ. Όλοι διασκέδαζαν. Όμως για τη Μαρτίν Στό-
βερ κομμένα τα γλέντια. Ο Ρομπ προσπάθησε να φανταστεί τι
θα αντιμετώπιζε, αν επιζούσε. Μια ζωή σε ηλεκτροκινούμενο α-
ναπηρικό καροτσάκι που θα το οδηγούσε φυσώντας σ’ έναν
σωλήνα. Θα τρεφόταν με πολτοποιημένη τροφή ή με ενδοφλέ-
βιο καθετήρα. Η αναπνοή της θα υποβοηθούνταν με μηχάνημα.
Θα τα έκανε σε σακούλα. Μια ζωή στη ζώνη του λυκόφωτος της
αναπηρίας.
«Ο Κρίστοφερ Ριβ δεν τα πήγε κι άσχημα», είπε ο Τζέισον,
σαν να διάβασε τη σκέψη του. «Το αντιμετώπισε καλά. Αποτέ-
