16
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
Πόσες φορές έχω διασχίσει αυτούς τους βρομοκήπους;
σκέφτηκε. Πήρε το μονοπάτι προς τα δεξιά, που οδηγούσε σ’
έναν βυθισμένο κήπο. Αγγελάκια από λευκό μάρμαρο ισορρο-
πούσαν πάνω στα χιονισμένα τούβλα. Ο άνεμος ούρλιαζε σιγα-
νά φυσώντας ανάμεσά τους και καθώς ο Λι περνούσε, ένιωθε
λες και τα ανέκφραστα ματάκια των αγγέλων, άσπρα σαν το
γάλα, τον παρακολουθούσαν. Σταμάτησε κι έφερε το χέρι του
στο πρόσωπό του για να προφυλαχτεί από το χιόνι, προσπα-
θώντας να σκεφτεί ποιος ήταν ο πιο γρήγορος δρόμος για το
Κέντρο Επισκεπτών. Το συνεργείο συντήρησης των κήπων
συνήθως δεν είχε την άδεια να μπαίνει στο μουσείο, αλλά έκα-
νε παγωνιά και η καφετέρια θα ήταν ανοιχτή και, δεν βαριέσαι,
θα ζεσταινόταν όπως οποιοδήποτε άλλο ανθρώπινο ον.
Το τηλέφωνο βούιζε στην τσέπη του και το έβγαλε έξω.
Ήταν ένα μήνυμα από το Κέντρο Εργασίας, που έλεγε ότι ε-
ξαιτίας της κακοκαιρίας δεν ήταν υποχρεωμένος να παρου-
σιαστεί στον τόπο εργασίας του. Το έχωσε ξανά στην τσέπη
του. Τα αγγελάκια έμοιαζαν όλα να έχουν το κεφάλι τους γυ-
ρισμένο προς το μέρος του. Τον κοίταζαν και πριν; Φαντά-
στηκε τα μαργαριταρένια κεφαλάκια τους να κινούνται αρ-
γά, παρακολουθώντας τον να διασχίζει τον κήπο. Έδιωξε τη
σκέψη, πέρασε βιαστικά μπροστά από τα απλανή μάτια τους,
συγκεντρωμένος στο χιονισμένο έδαφος, και αναδύθηκε σ’
ένα σιωπηλό ξέφωτο γύρω από μια λίμνη την οποία δεν χρη-
σιμοποιούσαν πια.
Σταμάτησε και, με μισόκλειστα μάτια, κοίταξε τις χιονονι-
φάδες που στριφογύριζαν στον αέρα. Είδε μια ξεθωριασμένη
μπλε βάρκα ακίνητη σ’ ένα ανέγγιχτο οβάλ από χιόνι πάνω
στην παγωμένη λίμνη. Στην αντικρινή πλευρά της λίμνης υ-
πήρχε ένα μικρό υπόστεγο για σκάφη, και ο Λι μόλις που διέ-
κρινε το κάλυμμα μιας παλιάς βάρκας.
Το χιόνι έμπαινε στα ήδη μουσκεμένα αθλητικά παπού-
τσια του και, παρά το μπουφάν του, το κρύο είχε αρχίσει να
