10
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
Για κείνη, που ήταν στέρφα, υπήρξε ό,τι πιο κοντινό σε
γέννα.
Η Ρόσα ένιωσε να τη σουβλίζει ο φόβος. Κάθισε στην πολυ-
θρόνα του σαλονιού και γραπώθηκε από τα μπράτσα της. Μια
βεβαιότητα άνοιγε δρόμο ανάμεσα στις θολές της σκέψεις: αν
έπαιρνε μετάθεση η Σάρα, εκείνη θα έμενε μόνη της σε τούτο
το σπίτι.
Άρχισε να τρέμει στην ιδέα.
Η πρώτη φορά που κοιμήθηκε εκεί ήταν η νύχτα του γά-
μου της με τον Άμπελ.
Ήταν μια λιτή και στερεή πετρόχτιστη κατοικία. Ο κατα-
σκευαστής είχε υποκύψει μονάχα σε ένα καπρίτσιο: έναν ανε-
μοδείκτη με μια κουκουβάγια από σφυρήλατο σίδηρο.
Το πουλί
της σοφίας
, της άρεσε να επαναλαμβάνει στον άντρα της.
Στο ισόγειο βρισκόταν το γκαράζ. Στον πρώτο όροφο έμε-
ναν εκείνοι και στον δεύτερο τα πεθερικά της. Όταν πέθαναν, ο
άντρας της κληρονόμησε το σπίτι. Όταν έμαθαν πως δε θα
μπορούσαν να αποκτήσουν ποτέ παιδιά, αποφάσισαν να νοι-
κιάσουν τον όροφο που είχε μείνει άδειος. Λίγους μήνες μετά,
θα γεννιόταν εκεί η Σάρα.
Αυτά υπήρξαν πολύ ευτυχισμένα χρόνια για τη Ρόσα.
Η θύμησή τους έκανε τους ανεβασμένους σφυγμούς να
πέσουν. Το τρέξιμο της μικρής στις σκάλες ανάμεσα στους δύο
ορόφους, τα Σάββατα που έπαιζαν χαρτιά, το κουτσομπολιό
όση ώρα αέριζαν τα σεντόνια στο μπαλκόνι, οι εκδρομές για να
βρουν βατόμουρα το καλοκαίρι. Ύστερα ο γάμος της Σάρα και
η γέννηση του πρώτου της παιδιού, του δεύτερου, του τρίτου.
Μια μέρα όμως, έτσι απροειδοποίητα, έπεσε καταχνιά.
Ο Άμπελ σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα.
Λίγο μετά, ο άντρας της Σάρα εξαφανίστηκε, αφήνοντάς
τη μονάχη με τρία παιδιά και ένα βουνό απλήρωτους λογαρια-
σμούς. Οι γονείς της αρρώστησαν από την ανημπόρια τους να
