11
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
Προοίμιο
Ξέρω ότι κι εκείνη είναι έτοιμη να σηκωθεί, αλλά βγαίνω από
το κρεβάτι με προσοχή για να μην την ξυπνήσω. Το ξημέρωμα
μιας καινούριας μέρας τρυπώνει απ’ το μισάνοιχτο παράθυρο
και στέκομαι λιγάκι να παρατηρήσω την ήρεμη ανάσα της.
Ο «μεγάλος» είχε δίκιο
, σκέφτομαι με ευγνωμοσύνη.
Τελικά
είναι πιο εύκολο να εκτιμήσεις αυτό που είναι σημαντικό στη
ζωή όταν ήδη το έχεις… ή όταν πιστεύεις πως το παιχνίδι έχει
χαθεί.
Μπαίνω στο μπάνιο χωρίς να κάνω θόρυβο. Βρέχω το
πρόσωπό μου και, καθώς το βλέμμα μου παγιδεύεται στην α-
ντανάκλαση του καθρέφτη, κάνω ένα γρήγορο πέρασμα στα
τελευταία χρόνια της ζωής μου.
«Τα κατάφερες, Νικολάς», ψιθυρίζω στον μεγάλο χρυσα-
φένιο καθρέφτη. «Ούτε στα πιο τρελά σου όνειρα δεν είχες
φανταστεί πως κάποια μέρα θα ήσουν τόσο απέραντα πλού-
σιος.»
