13
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
27
28
29
30
31
32
πράγματος, Γιαννάκη, δεν είναι ασφαλές. Θα χτυπήσεις.» Και
μετά ακολούθησε ένα ΜΠΑΜ! και ένα «Στο είπα, δε στο είπα;»
Όπως όλοι ξέρουμε καλά όμως, ο Γ ιαννάκης θα πρέπει να ξα-
ναπήδησε στη ράχη του αλόγου.
Πιο πρόσφατα, το 1916, κάποιος είπε για το ραδιόφωνο
«Το ασύρματο μουσικό κουτί δεν έχει καμία εμπορική αξία
που μπορώ να φανταστώ. Ποιος θα πληρώσει για ένα μήνυμα
που δεν έχει συγκεκριμένο αποδέκτη;» Βέβαια, αυτό μπορεί
να ήταν μια καλή ερώτηση τότε, αλλά μπορείτε να φαντα-
στείτε τον κόσμο μας χωρίς ραδιόφωνο; Και το ίδιο ειπώθηκε
για την τηλεόραση όταν την απέρριψαν ως καινοτομία. «Οι
αμερικανικές οικογένειες δεν πρόκειται ποτέ να καθίσουν
γύρω από ένα κουτί από κόντρα πλακέ κοιτώντας το για ώ-
ρες.» Πόσο έξω μπορεί να πέσει κανείς; Ο Κινγκ Ζιλέτ σκέ-
φτηκε ότι οι άντρες θα ήθελαν να χρησιμοποιούν ένα ξυρα-
φάκι μία ή δύο φορές και ύστερα να το πετούν για να αγορά-
σουν ένα καινούργιο. Οι φίλοι του, που χρησιμοποιούσαν όλοι
ξυράφια τα οποία μεταβιβάζονταν από πάππου προς πάππο,
του έλεγαν ότι είναι τρελός. Και κανένας δεν πήρε στα σοβα-
ρά τον Τζωρτζ Ντέβολ όταν επινόησε τον ρομποτικό βραχίο-
να, ενώ το σύνολο του βιομηχανικού κόσμου δεν μπορούσε
να καταλάβει με ποιο τρόπο θα αντικαθιστούσε έναν άντρα, ή
μια γυναίκα, που στέκονταν εμπρός σε έναν πάγκο με ένα
γαλλικό ή γερμανικό κλειδί στο χέρι. Ή, εδώ που τα λέμε, εκα-
τομμύρια άντρες και γυναίκες.
Το τηλέφωνο απορρίφθηκε ως ένα άνευ σημασίας παιχνί-
δι με τον Αρχιμηχανικό των Βρετανικών Ταχυδρομείων να λέει
«Έχουμε θαυμάσιους ταχυδρομικούς για να μεταφέρουν μη-
νύματα, ευχαριστούμε πολύ.» Ο Πρόεδρος της IBM πίστευε ότι
η παγκόσμια αγορά θα είχε χώρο για πέντε μόνον υπολογιστές.
Ευτυχώς γι’ αυτούς (και για μας) ο γιος του, και διάδοχός του
στην εταιρεία, είχε διαφορετικές ιδέες· και ο στροβιλοκινητή-
ρας, που άλλαξε τη ζωή όλου του κόσμου, παρά λίγο να κοστί-
