12
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
27
28
29
30
31
32
«Μην το κάνεις, είναι απαίσια ιδέα» (ή οτιδήποτε έλεγαν τότε
σε τέτοιες περιπτώσεις). Και αυτό επίσης είναι μέρος της και-
νοτομίας. Είναι ανακάλυψη και εφεύρεση.
Από τότε κάνουμε το ίδιο πράγμα, με τη μια μορφή ή την
άλλη, και έχουμε φτάσει αρκετά μακριά ως είδος χάρη σε αυ-
τούς που αναλαμβάνουν κινδύνους και αγνοούν τις συμβουλές
των πιο σοφών. Και αυτό είναι με δυο λόγια το θέμα αυτού του
βιβλίου. Βλέπετε, παρόλες τις καινοτομίες και τις εφευρέσεις
μας τα τελευταία 6.000 χρόνια, είναι απίστευτο αλλά το αν-
θρώπινο μυαλό δεν έχει αλλάξει ούτε στο ελάχιστο.
Είτε το πιστεύετε είτε όχι, το προϊστορικό ανθρώπινο
μυαλό ήταν απολύτως ικανό να καταλάβει πώς να χρησιμο-
ποιεί τα Windows 10 και θα μπορούσε θαυμάσια να στείλει
έναν πύραυλο στη σελήνη αν οι πληροφορίες που θα του έδι-
ναν ήταν καλύτερα εξελιγμένες εκείνη την εποχή. Το ίδιο το
μυαλό μας ήταν πάντα μια χαρά και το μόνο που χρειάζονταν
ήταν προγραμματισμός. Και αυτό, φυσικά, έγινε στα πάρα
πολλά χρόνια που πέρασαν από τότε. Ο άνθρωπος προγραμ-
μάτισε το μυαλό του να μαθαίνει καινούργιους και καλύτερους
τρόπους να κάνει αυτό που θέλει. Και η περιέργεια οδήγησε το
μυαλό να εξελιχθεί από τις χειρονομίες και τις κραυγές, τη φω-
τιά και τους κορμούς των δέντρων, σε αυτό που είμαστε τώρα.
Η περιέργεια είναι αυτή που οδήγησε στις εφευρέσεις και τη
μετανάστευση. «Αναρωτιέμαι τι υπάρχει πέρα από αυτόν τον
λόφο που βλέπω εκεί στο βάθος. Μπορεί να υπάρχει νερό, και
πιθανόν καλύτερη βλάστηση. Ίσως υπάρχουν και περισσότερα
από αυτά τα κουνέλια που μας αρέσει να τρώμε. Δεν πάμε να
ρίξουμε μια ματιά;» Αυτή θα πρέπει να έβγαλε τον άνθρωπο
από τα σπήλαια και να τον έφερε σε κατασκευασμένες καλύ-
βες και όλα τα υπόλοιπα. Και πάντοτε, σε κάθε βήμα του δρό-
μου, κάποιος θα έλεγε σε όποιον εξέφραζε κάποια καινοτομία
«Όχι, όχι. Απαίσια ιδέα. Δεν πρόκειται να δουλέψει ποτέ.» Και
κάποια μάνα θα φώναξε «Μην ανεβαίνεις στη ράχη αυτού του
