Basic HTML Version
Πρόλογος
17
Είμαι νευροχειρουργός.
Αποφοίτησα από το Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας
στο Τσάπελ Χιλ το 1976 με ειδίκευση στη χημεία και απέκτησα
πτυχίο Ιατρικής από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου
Ντιουκ (Duke University) το 1980. Στη διάρκεια των ένδεκα
χρόνων ιατρικών σπουδών και εξάσκησης στο Ντιουκ και στο
Γενικό Νοσοκομείο της Μασσαχουσέτης και στο Χάρβαρντ,
εστιάστηκα στη νευροενδοκρινολογία, τη μελέτη των αλληλε-
πιδράσεων μεταξύ του νευρικού συστήματος και του ενδοκρινι-
κού συστήματος – της σειράς αδένων οι οποίοι απελευθερώ-
νουν τις ορμόνες που κατευθύνουν τις περισσότερες από τις
δραστηριότητες του σώματός μας. Αφιέρωσα εξάλλου δύο από
αυτά τα ένδεκα χρόνια ερευνώντας τον τρόπο που τα αιμοφόρα
αγγεία μιας περιοχής του εγκεφάλου αντιδρούν παθολογικά ό-
ταν υπάρξει αιμορραγία στον εγκέφαλο λόγω κάποιου ανευρύ-
σματος – ένα σύνδρομο-επιπλοκή της εγκεφαλικής αιμορραγίας
γνωστό ως εγκεφαλική ισχαιμία (αρτηριακός σπασμός).
Αφού ολοκλήρωσα μια υποτροφία για εξειδίκευση στις πα-
θήσεις των εγκεφαλικών αγγείων, στο Νιούκασλ-Απόν-Τάιν
του Ηνωμένου Βασιλείου, πέρασα δέκα πέντε χρόνια στην Ια-
τρική Σχολή του Χάρβαρντ ως αναπληρωτής καθηγητής χει-
ρουργικής, με ειδικότητα στη νευροχειρουργική. Στη διάρκεια
αυτών των ετών χειρούργησα αναρίθμητους ασθενείς, πολλοί
από τους οποίους έπασχαν από σοβαρές εγκεφαλικές καταστά-
σεις που απειλούσαν τη ζωή τους.
Το μεγαλύτερο μέρος της ερευνητικής μου εργασίας είχε ως
θέμα την ανάπτυξη προχωρημένων τεχνικών διαδικασιών όπως
η στερεοτακτική ακτινοχειρουργική (stereotactic radiosurgery),
μια τεχνική η οποία επιτρέπει στους χειρουργούς να οδηγούν με
ακρίβεια ακτίνες φωτονίων σε συγκεκριμένους στόχους βαθιά
μέσα στον εγκέφαλο, χωρίς να βλάπτουν τις γειτονικές περιο-