Η Μπλε Περίοδος

Η ΜΠΛΕ ΠΕΡΙΟΔΟΣ 25 Ο δον Χοσέ έβγαλε από την τσέπη του το μολύβι που είχε πάρει από τον Πάμπλο νωρίτερα εκείνη τη μέρα, όταν ανα- κάλυψε ότι ο γιος του είχε αρνηθεί να φάει μεσημεριανό στο σχολείο. «Τι είναι αυτό;» ρώτησε τον Πάμπλο. «Το lápiz μου!» «Βλέπεις αυτή τη μικρή ασημένια ράβδο μέσα στο ξύλο; Λέγεται γραφίτης. Αν τον τρίψεις πάνω στο χαρτί, μπορείς να φτιάξεις γραμμές και σκιές.» «Από πού προέρχεται;» «Από το χώμα της γης. Όλα προέρχονται από τη γη», είπε ο δον Χοσέ και έδειξε στον Πάμπλο τους νωπούς σβόλους της κίτρινης ώχρας. Του υποσχέθηκε ότι μια μέρα θα τον πήγαινε σ’ ένα μέρος έξω από τη Μάλαγα και θα τον άφηνε να τους ξεθάψει με τα χέρια του. «Είναι σαν να παίζεις μες στα λα- σπόνερα.» Έπειτα ο δον Χοσέ άνοιξε ένα ξύλινο κουτί από σφενδάμι, γεμάτο με μεταλλικά σωληνάρια. Έβγαλε από μέσα ένα σω- ληνάριο, το ξεβίδωσε και το άφησε στον πάγκο. Έσταζε μια κίτρινη ουσία. Είπε στον Πάμπλο πως ήταν φτιαγμένη από τους πέτρινους σβόλους που του είχε δείξει. Το μόνο που είχες να κάνεις ήταν να προσθέσεις λίγο λάδι από λιναρόσπορο. Ο δον Χοσέ είπε ότι στα νιάτα του δεν υπήρχαν μπογιές σε σω- ληνάρια. «Αφού τρίβαμε και κοπανίζαμε τις πέτρες να γίνουν λεπτές σαν χιόνι, ανακατεύαμε τους κόκκους με το λινέλαιο. Φυλάγαμε τις μπογιές μας σε μικρά δερμάτινα πουγκιά, όπως και οι παλιοί δάσκαλοι.» «Ποιοι είναι οι παλιοί δάσκαλοι;» ρώτησε ο Πάμπλο. «Αυτοί που μας έδωσαν μάτια.» «Μα τα μάτια μάς τα έδωσε ο Θεός.» «Οι παλιοί δάσκαλοι ήταν κάτι σαν μικροί θεοί. Οι βοη- θοί του Θεού, θα μπορούσε να πει κανείς. Πριν από τους Ιταλούς, καλά καλά δεν μπορούσαμε να δούμε μπροστά μας.»

RkJQdWJsaXNoZXIy NTg2Njg=