23
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
μαύρα μαλλιά, αλλά αυτή τη στιγμή φαίνεται άχρωμη. «Εσείς
δεν καπνίζετε, κυρία Κόντι;»
«Όχι. Η Σίνθια όμως καπνίζει», λέει η Ανν. «Καθόμουν στην
τραπεζαρία με τον Γκρέαμ, τον άντρα της. Απεχθάνεται τον
καπνό του τσιγάρου και ήταν τα γενέθλιά του, και σκέφτηκα
ότι θα ήταν αγένεια να τον αφήσω μόνο του μες στο σπίτι.» Κι
έπειτα, ανεξήγητα, χωρίς να τη ρωτήσουν, προσθέτει: «Η Σίν-
θια φλέρταρε με τον Μάρκο όλο το βράδυ κι ένιωθα άσχημα
για τον Γκρέαμ.»
«Κατάλαβα», λέει ο Ράσμπακ. Κοιτάζει προσεκτικά τον σύ-
ζυγο, που φαίνεται βαθιά δυστυχισμένος. Επίσης δείχνει νευ-
ρικός και ένοχος. Ο Ράσμπακ στρέφεται σ’ αυτόν. «Ώστε ήσουν
έξω, στην πίσω αυλή του διπλανού σπιτιού, λίγο μετά τις δώ-
δεκα και μισή. Μήπως θυμάσαι πόση ώρα έμεινες εκεί;»
Ο Μάρκο κουνάει το κεφάλι αρνητικά. Δεν είναι σίγουρος.
«Περίπου δεκαπέντε λεπτά;»
«Είδες ή άκουσες κάτι;»
«Τι εννοείτε;» Ο σύζυγος δείχνει να βρίσκεται σε κατά-
σταση σοκ. Μπερδεύει κάπως τα λόγια του. Ο Ράσμπακ ανα-
ρωτιέται ακριβώς πόσο αλκοόλ να ήπιε.
Ο Ράσμπακ τού εξηγεί. «Φαίνεται ότι κάποιος απήγαγε το
μωρό σας μεταξύ δώδεκα και μισή και μία και είκοσι εφτά.
Ήσουν έξω, στην πίσω αυλή του διπλανού σπιτιού, για μερικά
λεπτά λίγο μετά τις δώδεκα και μισή.» Παρακολουθεί τον σύ-
ζυγο. Περιμένει να τον δει να συνδυάζει τα γεγονότα. «Κατά
την άποψή μου, είναι απίθανο κάποιος να έβγαλε ένα μωρό
από την εξώπορτά σας μες στη νύχτα.»
«Μα η εξώπορτα ήταν ανοιχτή», λέει η Ανν.
«Δεν είδα τίποτα», λέει ο Μάρκο.
«Υπάρχει ένας δρομάκος πίσω από τα σπίτια σ’ αυτή την
πλευρά του δρόμου», λέει ο ντετέκτιβ Ράσμπακ. Ο Μάρκο
γνέφει καταφατικά. «Μήπως πρόσεξες κάποιον να χρησιμο-
