Το ζευγάρι της διπλανής πόρτας - page 15

19
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
μουδιασμένη ταυτόχρονα. Απλώς κοιτάζει τα διαπεραστικά
μάτια του ντετέκτιβ και αφήνει τον Μάρκο να μιλήσει.
«Ήμασταν στο διπλανό σπίτι», αρχίζει ο Μάρκο, σαφώς
αναστατωμένος. «Στους γείτονες.» Αμέσως μετά σταματάει.
«Ναι;» λέει ο ντετέκτιβ.
Ο Μάρκο διστάζει.
«Πού ήταν το μωρό;» ρωτάει ο ντετέκτιβ.
Ο Μάρκο δεν απαντάει. Δεν θέλει να πει.
Η Ανν συνέρχεται, απαντάει αντί γι’ αυτόν, ενώ τα δάκρυα
κυλάνε στο πρόσωπό της. «Το αφήσαμε εδώ, στην κούνια του,
με το μόνιτορ αναμμένο.» Κοιτάζει να δει την αντίδραση του
ντετέκτιβ –
Τι φρικτοί γονείς
– αλλά αυτός παραμένει ανέκφρα-
στος. «Είχαμε το μόνιτορ αναμμένο κι εκεί και ερχόμασταν συ-
νεχώς να ελέγξουμε αν ήταν καλά. Κάθε μισή ώρα.» Ρίχνει μια
ματιά στον Μάρκο. «Δεν φανταστήκαμε…» αλλά δεν μπορεί να
τελειώσει. Το χέρι της πάει στο στόμα της, τα δάχτυλά της πιέ-
ζουν τα χείλη της.
«Πότε την είδατε για τελευταία φορά;» ρωτάει ο ντετέκτιβ
βγάζοντας ένα μικρό σημειωματάριο από την εσωτερική τσέ-
πη του σακακιού του.
«Εγώ της έριξα μια ματιά τα μεσάνυχτα», λέει η Ανν. «Θυ-
μάμαι την ώρα. Της ρίχναμε μια ματιά κάθε μισή ώρα και ήταν
η σειρά μου. Ήταν καλά. Κοιμόταν.»
«Κι εγώ της έριξα ξανά μια ματιά στις δώδεκα και μισή»,
λέει ο Μάρκο.
«Είστε απόλυτα σίγουρος για την ώρα;» ρωτάει ο ντετέ-
κτιβ. Ο Μάρκο γνέφει καταφατικά· κοιτάζει τα πόδια του. «Κι
αυτή ήταν η τελευταία φορά που την είδε κάποιος, πριν γυρί-
σετε στο σπίτι σας;»
«Ναι», λέει ο Μάρκο και σηκώνοντας τα μάτια κοιτάζει τον
ντετέκτιβ, ενώ περνάει νευρικά τα δάχτυλά του μέσα από τα
σκούρα μαλλιά του. «Πήγα να τη δω στις δώδεκα και μισή. Ή-
ταν η σειρά μου. Ακολουθούσαμε ένα πρόγραμμα.»
1...,5,6,7,8,9,10,11,12,13,14 16,17,18,19,20
Powered by FlippingBook