Σχολή κακών κατασκόπων

27 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 και ο Τζαβά καθοδηγούσαν τώρα τους κόκκινους που είχαν α- πομείνει σε μια επίθεση στην πλευρά μας, με τη βοήθεια του δι- κού τους ολμοβόλου, που η ομάδα τους χειριζόταν αξιοπρεπώς. Όσο τους παρακολουθούσα, μια κόκκινη χρωματοβόμβα έσκασε μόλις λίγα μέτρα μακριά από την περιοχή μας και έβγαλε εκτός μάχης τους μισούς μας αμυνόμενους. H Έρικα το παρατήρησε κι αυτή. «Είσαι σίγουρος ότι τα υ- πολόγισες σωστά, Μπεν;» ρώτησε. «Αν δεν καταστρέψουμε το ολμοβόλο τους με αυτή τη βολή, θα μας νικήσουν στην επόμενη δική τους.» Ήμουν σίγουρος, αλλά έκανα πάλι τους υπολογισμούς στο μυαλό μου για μια τελευταία φορά, γιατί δεν ήθελα να ρεζιλευ- τώ μπροστά στην Έρικα. «Θα πετύχει», τη διαβεβαίωσα. «Εντάξει.» Η Έρικα απομακρύνθηκε από το ολμοβόλο και ήρθε μ’ εμένα και τη Ζόι στην άκρη της βάσης. Αντί να κοιτάζει τον Γουόρεν που όπλιζε το ολμοβόλο, σήκωσε το όπλο του πέι- ντμπολ που είχε, το έβαλε στον ώμο της και άρχισε να πυροβο- λεί μέλη της κόκκινης ομάδας που πλησίαζαν προς τα μας. «Κάντε πίσω!» μας προειδοποίησε ο Γουόρεν σφίγγοντας τον τηλεχειριζόμενο πυροκροτητή. «Eκπυρσοκρότηση σε πέντε δευτερόλεπτα. Τέσσερα...» Η Έρικα ξαφνικά σταμάτησε να πυροβολεί ανήσυχη. Γύρισε προς το ολμοβόλο και μύρισε τον αέρα. «Τι συμβαίνει;» ρώτησα. «Ο βλάκας έβαλε αληθινά πυρά μέσα!» φώναξε η Έρικα κι έτρεξε προς τον Γουόρεν.