ΝΙΚ ΚΑΙ ΤΈΣΛΑ - ΕΠΙΚΊΝΔΥΝΟ ΕΡΓΑΣΤΉΡΙΟ ΥΨΗΛΉΣ ΤΆΣΗΣ
10
Το κορίτσι ανασήκωσε τους ώμους του.
Το αγόρι άρχισε πάλι να παίζει με το μενταγιόν.
«Έτσι κι αλλιώς», μουρμούρισε, «δεν φοράω κοσμήματα». Το
κορίτσι άρχισε πάλι να κοιτάζει έξω από το παράθυρο. Μετά από
λίγο όμως, τράβηξε ένα πανομοιότυπο μενταγιόν που κρεμόταν
από τον λαιμό της και άρχισε να το τρίβει μηχανικά.
Καμιά εικοσαριά μέτρα πίσω τους, πρόσεξε ο Τζο, ερχόταν
ένα μεγάλο μαύρο SUV που τους ακολουθούσε αρκετά χιλιόμε-
τρα. Ίσως ήταν σύμπτωση που έμενε σταθερά πίσω τους αφότου
έφυγαν από το αεροδρόμιο στη Νότια οδό 101 και ακολούθησαν
τη Δυτική 92. Αλλά πάλι, αν οι Μπελάδες έπρεπε να οδηγήσουν
ένα αυτοκίνητο, δεν θα διάλεγαν ένα μεγάλο μαύρο SUV; Ο Τζο
πάτησε λίγο πιο βαθιά το πεντάλ του γκαζιού στο ταξί του.
Ο Τζο έκανε την όλο
στροφές διαδρομή για το Χαφ Μουν Μπέι
τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα. Παρόλο που το Χαφ Μουν
Μπέι ήταν μια πολύ μικρή πόλη, η θέση του ήταν ιδανική — φω-
λιασμένο στην ακτή, στην άκρη μιας μεγάλης έκτασης από πλού-
σιους, δασωμένους λόφους — ενώ είχε αναπτύξει και μεγάλη
τουριστική βιομηχανία. Η ίδια η πόλη ήταν ήσυχη και γραφική
και χαριτωμένη. Και βαρετή, αλλά αυτό δεν φαινόταν να πειράζει
τους τουρίστες.
