23 Ο ΑΣΘΕΝΗΣ Μιλούσε μπερδεμένα. Κατάλαβα αμέσως ότι ο λογαριασμός του μίνι μπαρ θα ήταν τσιμπημένος. Πιθανότατα, δεν θα χρεωνόταν στο νοσοκομείο, θα τον κάλυπτε η ίδια η δόκτωρ Γουόνγκ με μετρητά. Όλοι οι χειρουργοί πίνουμε, κι όσο μεγαλώνουμε, πίνουμε ακόμα περισσότερο. Βοηθάει να κοιμηθείς και σταματάει το τρέμουλο των χεριών. Αλλά αυτό που δεν κάνουμε ποτέ μα ποτέ είναι να το παραδεχτούμε δημόσια. Εκτός κι αν δεν έχεις τίποτα να χάσεις, όπως εγώ τώρα. «Λοιπόν, υπάρχει ένας γκάγκστερ που σε τρία με πέντε χρονάκια από τώρα θα γυρίσει πίσω στους δρόμους της Ανακόστια. Ή και νωρίτερα, λόγω καλής συμπεριφοράς», είπα, ψαρεύοντας στις τσέπες μου τα κλειδιά του αυτοκινήτου. «Θα πρέπει να ενημερώσω το διοικητικό συμβούλιο. Υπήρξαν παράπονα σε βάρος σου για αλόγιστη χρήση πόρων, Έβανς. Ελπίζω η επικείμενη αναφορά σου να δικαιολογεί την απόφαση να τον εγχειρήσεις». Όσο εξαντλημένος κι αν ήμουν, το έλαβα το μήνυμα. «Μην ανησυχείς, αφεντικό. Η αναφορά θα είναι άψογη», είπα, γεμάτος σαρκασμό. «Ο Βίκτωρ Ουγκό της ιατρικής λογοτεχνίας. Δεν σκοπεύω να τους δώσω την ευκαιρία να με απολύσουν». Η Στέφανι έσκασε στα γέλια. «Αν η επέμβαση της Παρασκευής πάει καλά, θα είσαι στο απυρόβλητο. Για πάντα. Μπορείς να γίνεις διευθυντής σε οποιοδήποτε νοσοκομείο της χώρας θέλεις», είπε με φθόνο. Ευτυχώς δεν ανέφερε το αντίθετο ενδεχόμενο. Θα ήταν εξίσου αμετάκλητο. «Μην υπερβάλλεις. Η επιτυχία θα είναι όλης της νευροχειρουργικής μονάδας». Γέλασε ξανά, λίγο πιο δυνατά. Ήταν και επισήμως μεθυσμένη. «Έχω δύο πρώην συζύγους που έλεγαν καλύτερα ψέματα από σένα, Έβανς. Τώρα πήγαινε σπίτι σου και ξεκουράσου. Αύριο έχεις ραντεβού με τον Ασθενή», είπε τονίζοντας ιδιαίτερα το Α.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTk1OTAxMA==