JUAN GÓMEZ-JURADO 20 διαθέσιμος νεφρός; Θα τον δώσουμε στον νεότερο ασθενή, κι ας είναι πιο πίσω στη λίστα αναμονής. Καπνίζεις δύο πακέτα τη μέρα παρ’ όλα τα προειδοποιητικά μηνύματα; Μην περιμένεις να χύσουμε ούτε δάκρυ αν μας έρθεις με καρκίνο του πνεύμονα. Πίνεις σαν κοζάκος; Όταν μας δείξεις την κίρρωσή σου, πιθανότατα θα κάνουμε αστεία για το πατέ. Πίσω απ’ την πλάτη σου, φυσικά. Είμαι κι εγώ έτσι; Καλή ερώτηση, η απάντηση δεν είναι εξίσου απλή. Δεν είμαι τέρας, άνθρωπος είμαι, όπως εσείς. Περνάω όμως τόσο χρόνο βλέποντας να συμβαίνουν χωρίς λόγο και αιτία άσχημα πράγματα σε καλούς ανθρώπους, που, αν συμβεί κάτι σε κάποιον δικαιολογημένα, ε, τότε του ρίχνω το φταίξιμο. Είναι το ένστικτο της αυτοσυντήρησης. Κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ προσπαθώντας να μην το παίρνω προσωπικά. Οι θρησκόληπτοι και οι οπαδοί της πολιτικής ορθότητας θα πουν πως είναι απάνθρωπο· πιστέψτε με όμως, έτσι παρέχουμε την καλύτερη δυνατή φροντίδα. Ωστόσο, πού και πού, εμφανίζεται κάποιος ασθενής που ασκεί μια περίεργη επίδραση πάνω σου. Η μυρωδιά από το άφτερ σέιβ του σου θυμίζει τον θετό σου πατέρα, μια συγκεκριμένη χειρονομία ή κάτι στον τρόπο που μιλάει. Ή, όπως στην περίπτωση του Τζαμάλ, ένα αλαφιασμένο βλέμμα. Και τότε όλες οι άμυνες που έχεις χτίσει και θεωρούσες απόρθητες πάνε περίπατο. Και κάνεις κάτι που δεν θα έπρεπε να κάνεις ποτέ: εμπλέκεσαι. «Στέφανι, σε παρακαλώ… Τι θέλεις να κάνω;» «Θα σου πω. Κάθεσαι εκεί έντεκα λεπτά μέχρι να λήξει η βάρδια σου και μετά πηγαίνεις κατευθείαν σπίτι. Έτσι θα γίνει το πρόβλημα κάποιου άλλου». Υπήρχε κάτι στον τόνο της φωνής της, κάτι περίεργο που δεν αποκωδικοποιούσα σωστά. Πίεσα δυνατά τη ράχη της μύτης μου, προσπαθώντας να ανακαλύψω τι ήταν.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTk1OTAxMA==