ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΠΡΌΛΟΓΟΣ από τον John Ajvide Lindqvist . . . . . . ....... 7 Εισαγωγή: Όχι μόνο τρόμος . . . . . . . . . . . . . .............. 9 Ο συνεργάτης . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ..................... 17 Ο συγγραφέας παιδικών βιβλίων . . . . . . . . . . ............ 37 Ο εκδότης . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ....................... 45 Ο προωθητής . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ..................... 55 Ο ηθοποιός . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ....................... 69 Ο σκηνοθέτης . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ..................... 79 Ο ροκ σταρ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ....................... 85 Σ Σ υ υ ν ν έ έ ν ν τ τ ε ε υ υ ξ ξ η η μ μ ε ε έ έ ν ν α α ν ν Β Β α α σ σ ι ι λ λ ι ι ά ά 1 2 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12 91 7 ΕΠΊΛΟΓΟΣ: 40 χρόνια με τον Βασιλιά . . . . . . . . .......... 153 ΕΥΧΑΡΙΣΤΊΕΣ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 157 ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 159
7 ΠΡΌΛΟΓΟΣ Εσ πε ίέσν εαι ρφάι λεότ δώονξοο Χε αγ νχ ςε-ίΌρ ηκ με αΛ:ί λε γκ ιπααέι χδεειύαεφι τι εορεώυσρεύι κτ οη ι ζνωό ήτ ατ οξ ιυ- δτ οε νύ οΣνττί βαεςνπΚαινν τγοκύ, εσντμηέ Σρ εοιυγηιδαί αν ακ μα ει τδαί νποενί στ αε ις τδοιυαςλ αέ ξνεαι γς νγώι α- σρ ητ με ςα ετκοευί νΚο ιυνςγ πκ οευί νηα πι «ρΜώ ετ ητ ί τποουτςααδνετνί δπρραόσκ ηε ιστ εα ιέ νν αα δμ ιυαθβι σά τσόω- α υ τΌέπς ωτ ιςς θταρ οσμαας κδτειίκξ εέ ις α, αυπτ αό ίτσοι εβςι βι σλτί οο,ρυί επςά»ρ. χ ο υ ν π ο λ λ έ ς ά λ - λπ εοςυ πσλπε έυ ρρ νέ ες ι σττροόνμΣοτ»ί. βΑε υν τΚόι νσγηκμ πα έί νρεαι απ πωός εόκλεοί νι ημ πτ οο υρ ο« ύτ μύ επ ον αυ βκ ρρ οα ύτ μά εωσετγοώι χ αε ίπαόπτοαυ βμιαβςλ αί αρ έτ σο ου υενί νσατι οκ έυρργί οω τς οηυ ε. Εκ κπ ελίην κο τπι κο ήυ αποτύπωση της φιλίας, ειδικά ανάμεσα σε νεότερους και μχ εε ιγραί ζλεύτταει ραορυι σς τσοετ ηε λχ ινκι κί αά χτ αο νρ ατ ρκ ότ μή ορ εκςα. ιΑξνέ αρ με ιφπί ώβ ος λναα ομ αΚςι ντ γο κν υείπνοαβι άτολ λμεειγ, ααλλύλτάεθρεόωτροώυ εόπτίιτοειυφγμι λαί.ες που μας έ χει χαρίσει μ ε ρΟόι βγ άν ώθ οσςε, ι κς ατ ιο συ εΧ αα υν ςτ-όΌτκοε βγ ιι βα λτί οο νθΚαι νμγακς φπ ετ ιά γν ιοαυ ινσστ εο ρτ ίρεος-,
8 HANS-ÅKE LILJA δτ αι η ογ ήπμοαί ατ αα κκ αο ιύμωυ θγιισατ πο ρρ ήώμταητ αφ πο ρο υά .δΟε ντορλόοπκολςη ρμ ώε θτ οη κν αονπ, ογ ιί αο εαμγπα λποηυμτέίνζ οε ι μκοαυι θδ έι εμυαρ, ύμνοευι δτ ίηννε ιε μμ επγε άι ρλίηα χμαορυά, .πΤάον ωπ λσο εύ σέ νι οα, δκ ιόα πσ οκ υε δμαοσι ρτ άι κζ όε τκααι ι μεανζδί ι μα αφςέ μρ εο νέ κσαυνγεχ νρ αό νδωι ας β, άα σν έωκ δτ οο τβοι βυλλί ιο- γρήΕγποιρπαλ,έσοχνε, δπόενραι λπανμεβυάσντίε.ι δύο συνεντεύξεις που πήρε ο Χλ αα υν σς -τΌι κκ όε αε ίπν όα ιτ νο αν Κσ οι νυγ πκ α. Γί ρν νωερι ίσζ ωυ νεέκν τπεευί ρξ ηα ςέ νπαόςσ άο νπθι ρο ωα πποο ς- πΧαουνςέ-Όχεκιεόένχτεωι ςδιδαιαβάβσάεσιει κάποια από τα έργα σου. Λοιπόν, ο τα πάντα όσον αφορά τον Κινγκ, και γΣ ίτνί εβτεαν ι Καιμν έγσκωόςτ αα νν τπι λε ηρ νπάτ εόι πκόασλοά άσνεε μτ αι ανσι ώυ θν έε ιν τκ εαυι ξμηι .λ Αά υε ιτ όο ε ί ν αΕιδάώλόλμοωέςν αθ αε πσ αί τςεαυφγ μήασ ωα υνταοεύξ ετροευυβν ιήβσλείτοευ τ. ο ν π ο λ ύ π λ ε υ - ρμ οέ νκηό κσ αμ θο οτδοήυγΣητσί βη ετνο Κυ ιΧν αγ κν ς, -μΌε κτεηΛσί ίλγγοι υα ρ. Αη νκ υα πι εάμρπχ εε ρι οι σπτ ιαοτπωι -- σ– κτ αό ις ταο κεόνλνοουώθ μο ός ντοο θυε Κτ ιι κν άγ –κ ,μ έε νταος έερργεουτνοηυτ Βή ας σκιολ λι άλ ,ηεμί νέ αν ιο ος συγγραφέας αυτού του βιβλίου. Θα το ευχαριστηθείτε! John Ajvide Lindqvist1 1 Σ.τ.Μ.: Ο Τζον Αϊβίντε Λίντκβιστ (1968-) είναι Σουηδός συγγραφέας μυ- θιστορημάτων και διηγημάτων τρόμου. Το πιο γνωστό βιβλίο του Άσε το κακό να μπει (Låt den rätte komma in) μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες και έγινε ταινία από τον Τόμας Άλφρεντσον το 2008.
9 ΕΙΣΑΓΩΓΉ: Όχι μόνο τρόμος Όν ήτθαων ςα μν εα φτ οε νρ ότ μρ αό μσ οτ .ε Σσττί οβ νε νΣ τΚί ιβνεγνκ Κ–ι νογΒκα, τσοι λν ιτάας υττοί υζ οΤυρμόεμσουυ-, ήχ ροηΤσει χμνοί πτ ηο ςι οτύο νυ τΤαρι όσμυο χυ ν, εάί νγαι αι χ ταηρ να κπτρηορώι σθτηι σκ έης τφωρνά σβ ει βι ςλ πί ωο υν τε ίονυα ήι ττ οω νπ ρτ αό ιβνλι ώη μν απ; οθυαβαα νσαί ζροων ττ αηιθσε τί τι ςε .ι σΣ ττ οο ρκί εάςτ τωο υκ. άΚταωι πτ οηύς γραφής, είναι συγγραφέας μυθιστορημάτων όπως το Αυτό (It, Viking, 1986), το Νεκρωταφίο Ζώων (Pet Sematary, Dou- bν αl e dτ οa yν , α1 π9 8ο κ3 )α κλ οα ύι μά ελ λαωπ να ρτ άρ ομ μι λαλκοτ ιτκεώχ νν ί ιτσητ το ορ υι ώτνρ. όΠμαορυό κτ άι τθ οε άν ολ λσοε πα αυ ρτ άό . άΈσχτεοι χκοάενίενιαπι ,οολ Σλ τάί βκ εανι δΚιιαν φγ κο ρδ εε τν ι πκ εάρπι ορράί γζ εμταατιαμ. όΗ- ερ ρε γτ οι κγάρ ααφπ ίόα ττηο υμ υπ θε ρο ιπλλααμσβίάαντε ρι όβ μι βολυί ,αππτουυχ εέ ίςν πα οι πυ οδλυύσδτι υα χφώο ς- είναΔιιαάβγάνζωωστταεςμσυθτιοσετυορρύήμκαοτιναότ. ου Στίβεν Κιν γκ εδώ και σαρσ άε λν ίτδααχαρφό νι ει αρ .ωΕμπέί ντηρ εσι ςτ ηδ εδκοαυελτεί ιεάς τποε υρ ·ί πσ ουυμ μδ ιεαττέ ηχ ρωώε μν εί αρ γι σά τσοε-
10 HANS-ÅKE LILJA δλ ιέαξ εδιιςκ τμ υε αθκέ άμ αφ τόορνο υΣμτ ί γβιεαν τΚαι νέ γρ κγ αε δτ ώο υκκααι ιπτοολνλίάδ ιχορ· όδνί νι αω, δέ χι αω- γθ ρε ωά ψρ ώε ι τκοαν ιε εακυδτ ώό σμ οε ιυ βε ιι δβ ιλκί όα όγσι ’ο αν υα τφόονρ άκ ατ ια τγορ αέ ρπ γτ οά ττ οο υυ. , Σκται ςι πν αε νρ τι οώδ σε ίυε νς εμχοώυς όάπτ οο υμ ακ πά ον ωυ θοεμωι λρ ίοεύς νγόι ατ ι τέοχνε ιΣγτρί βά εψνε ιΚαι νπγοκκ λσ ευι -- σν τται κι άν ακ μαει βμ ρό ον υο νι σπ τροορτ ίοεύς ξτερκόι νμ ήο συ ω. Ατρηκ δε ιτάολί εαξ πη ό– αα νυάτμοεύσς άέ τροχ υο ς- μσ άι αλσι μσ έτ ναο κι αε ίιν βα ιι βπλοι υο θθηακμάάρθι οο ιυ–ν γκι άα πνοαι αμ πο ρυ άπγομυαντ απ όγ σι αο τεοννθΣοτυί -- βλ άε νβΚι βι νλ γί ακ .τ Κο υα ,ι εαί μν αέ σι ωπ ος λπύρτορσοθμέατ κο τυινκ: ά« Δγ ιεαν τέ αχ ωγ οδύι ασ βτ αά σμεοι υπ»ο, λή-, αδ εκιόμμόαν χοεμι ρί αό ττεαρι αν ί, α« Δκ εανι ήέ χτ ωα νδαι αν βα άτ ρσιεχι ι ατ ίσπτοι τκαή »δ. ι Πκ όά νττοαυ , τέοχυως επυαχραόρτι ισ στ ώτ ηπνοπυ ρήαργθμααν τνιακ όμ τε ηατκαο ύδσε ον υτνο νυας μαι ρλ έάσωε ιγ τι αο τέορνγΚο ι ντ ογ υκ ., Έε ί πν αε ιι τκαα τθ οό υλ ςο υλ έτ ωρ οπμ ωα κς τέι χκ εέ ις .γ«ρΣάοψβεαι ρπάο; λΠλοέιςε ςι σ; »τμο ερ ίρεως τποούυν δδ εύν- σβ άπ σι σοτυαν , κλάε τς ι κπαοι υπθραο στ οπυαςθ πώα νγαώ τσοε υι τς οξ εαγί με λαά. Πσ ωα ρώα σμ έτ νε ενι αγ εδγι αο -- νμ όυςθ ιωσστ οτ όρ σή ομ αότται ,οψΣυτ χί βοελνο γΚιικνάγ κμ υέ χθει σι γτ ρο άρ ήψμε αι κτ αα ,ι ιασσττουρνί εοςμ ιγκι αά τμ ηανκΆι γέρνιαα πΔαύ ισδηι κ, εόπβι σι βτληίμοο. νΑιυκ τήόφπαονυτ αε λσπί αί ζ, ωέ ν νααμ πι οεύτζύι κχ αωλ μ, αε κτόι ς- δμ ιεατλωέ πξ εί σι ςωμ, οευί ,νκααι ινσαυων άθμήασ ωη παρυότκολύηςστηοπυ ος υσκκαε λποτύι κμ ιασι τνέας ααννται -- γδ ιναώβσάτσεος υών στ το ευ νλ αά χδ ιοσκτι ομ νά έσ νοαυ νμ, υπθαι σρ άτ ότρι ςη με πα ι τφουυλ Σά τξ εί βι ςε τν οΚυι ςν , γνκα. Και πιστεύω ειλικρινά πως αρκετά συχνά το καταφέρνω.
11 STEPHEN KING: ΌΧΙ ΜΌΝΟ ΤΡΌΜΟΣ δ ή ξΟέιρτωί τόλτοιι οτιαπι νε ιρώι σνσπόοτυε ραονι ατφι ςέγρνωωπρ ίι ζοοσυ υν χήνδάη,, κε ίυνραίιωτςο ε π ε ι - Πράσινο μίλι (The Green Mile, 1999), η Τελευταία έξοδος Ρίτα Χέιγουορθ (The Shawshank Redemption, 1994) και το Στάσου πλάι μου (Stand By Me, 1986), και κάθε φορά θα βρεθεί κάποιος από το κοινό που θα ρωτήσει «Αλήθεια; Αυτός τα έγραψε; ΠρώΚιτόημφωοςρ, άνατιο, ααυκτοόύςωτ»α. έγραψε. Όχι τα σενάρια, αλλά τις ιέσρ τγοορτί εοςυ σΣττι ίςβοε πν οΚί ει νς γβκα, σδίεσντ αη πκ αο τν εολι ετί ατιόν σί εος . μΑενγ γά νλ ωη ρέ ίκζ πε τλεη τξ ηο όγ οσ ιο γνι οαμτί ζοουυς νοοπροι ίσομυέςν οο ιι , εκτααιι ρε ίενί αε ςι μπάαλρλαογνωκγαήτςα αν πο ηο τφοεί ύογι ολυόν- νκ αά τβιάτλέοτυονι οτ,οοόι νποιμθάα τν οο υί θσεται ςτ αέ ςφθί σαε υς ·πθοεθωέρσοούυνν όπτωι ας νηκτάανιονυί αν αε ίνν ήακι εμι ι ασ ττοα ιενί ίδαο τς ρμόεμ τοου . οΚπαοτί οά έσχυονυέ νπ ετ ιααυ στ εί σαε υι ττ έοςν τΚι ςι ντγακι ν: ίθεας ττ αο όσ ντ οημλαί στ τοαυ τσωυ νγ σγ ρυαν φτ εέλαε εσί τνώα ιν τσυτποωκμάέτνωο μμέερμοιςκ τρ ηάς γαρφά ίμσμαας-, πτ άο υμ κε ασντεόί ςχ οδ εννα μμπηανί νπε ρι οσ στ οέ ξν εκι όοπμοένσαο τς ηθ δε αι ατβήάς στεοι . όΚνι οόμλαα ταουυ- Σ« Δτ ίεβνε θν έΚλιων γνκακδαωι νταα μι νηί να ατ νραό γμ κο αυ σ, ατ ςε ίδνι αα λπέεξιοτυομαε νκαάμτει νάόλμλεον»ο. : ντ ρο ός Όμμμο ε ω υ τ ς ή ο γ τ ν α ι τ α ν ρ τ ό δί μ η ο ο μ Σ ; ο τ Ο φ ίβ ι λ ε λ ό ν ή γ ς Κ ο τ ι ς ν η γ ε ί δκ ν ε α εκ ί ι α ν π α ε ρ τ ι ο ί τ α φ ό σ τ α ο ο ν υ ή σ ς 1τ . 9 ε Η ν 7 ά 0 μ , σ υ ό θυ τ ο ν α δ π ν ε λ δ ά α ε ρ σ μ χ ί έ ι α - - σσατονρνήαμεακτδαί,δονται τα βιβλία του Κινγκ. Τα πρώτα του μυθι- Κάρι (Carrie, Doubleday, 1974), Σάλεμς Λοτ (’Salem’s Lot, Doubleday, 1975) και Η λάμψη (The Shining, Dou- bleday, 1977) ανήκαν όλα στο είδος του τρόμου. Στο επίμε-
12 HANS-ÅKE LILJA τρο της συλλογής με τέσσερις νουβέλες Different Seasons2 [Διαφορετικές εποχές] (Viking, 1982) ο Στίβεν Κινγκ γράφει πθ ήωσς εοι ντ αό τκερεοπύισμεειλ τηοτνή ςκ ώτ οδυω, νο αΜτποιυλ κΤιόνμδπύ σν οο νυ, όε ίτχαε νπορ οΚσι νπγακ- του είχε μιλήσει για τη Λάμψη. «Στην αρχή ήταν ένα κορίτσι μμ εέ νι κο αξνεόν το ηδ τοεχςε τί οη λκ εακι ί τν οη στ ηηςλ, εμπεατ θά ηβται μκ πό ί πρ α, τι ώδ ίρ. αΘ ατ οτσυ τποοι πχ εοι ιωη -- θμ εαί,ςΜ» , πτ ιολυ. εΘί αχ εεπί με αι . ιΟσΚυ ιγνγγρκαεφί χέεαας πτ αρ όν τμ ήο συ ε, ια«νΚααυντέόν αθ έπλροόυβνλ ηο -ι αα ρν αχ ήγ νδώε νσ ττ οε ςν . εΔνεονχμλ εο ύπσε ει ρνάαζ ετ ιοκν ααθπόολκοαυ λ» ο. Κύ να ισπυργάγ γρ μααφτέι α, σττρηόν- μν εο υτ .ηΠν αγ ρκάά λμ λαητλοαυ, όπσε ρο ι ελξαε μλ βι σάσνόοτνατ να ςωκςασι υάγλγλρααεφί δέ ηα ςκ, αδιι εθ ύέ μρ υα -- ττ ασ ι. νΔι εάντμοπυότρρεόσμεοωυ σ. Κτ αό σι κο ανταάξ κε κάοπλολι ήο σν ετιραόππόο πε άί χνεωβ τάολυε ιτκηαρι εο- ίνδαι λο άς μτ βο αχ νε ερ άτ ηκ νι ταοτυά, κόατ ατ ον ,υσΡτόημνπαε ρρ χτ ήΜτπηλςοκχα: ρ« Έι έ χρωα ςκ ταορυδ, ι εάπμαι -- κν ορ νο τύαπς αδιηδλι οώύσ, εμι ές σόαπ σωες μ«ιΓαι αγ υμ άέ νλ αα οσ ττ ορ όγμρ οαςφεεί ίνοα μι οτ ου »π, ικοααι γκ νάό- στ ουνν αα ίνσαθγηνμώα σ, στ ηυ .ν Αε πλ ώλ άς , θααν πδ ρωο πσ ωπ ας θδήε σν ωμ πν οα ρτώρ ονμαο πκ ρρ οα κτ αή σλ έω- σα ων οτύρτόεμ αο ,υττόό ττεοθκααπτ ρο ρο θσ ώπ ασ θωή, στ ωό τ νε αθ απ ρκοακτααλφέύσγωωφσότβηον, ακ αη -ι δγ αί αμ. εΧ όωτρι ί βς οε ήν δθ οη ισαασνμ τό ο» υ. Κς άατνι ατγέ ντ ώο ισα ταε πς ον φα θμέηγνμ ταοτυα φδ εονρ έθσαολυέν- την ταμπέλα του συγγραφέα τρόμου. 2 Σ.τ.Μ.: Όπου προηγείται ο πρωτότυπος τίτλος στα αγγλικά, το έργο δεν έχει μεταφραστεί στη γλώσσα μας.
13 STEPHEN KING: ΌΧΙ ΜΌΝΟ ΤΡΌΜΟΣ ό τ ι Πθώε ως ρν ιεώί τθαει ι οά Νρ αο γ1ε σσ υήγμ γε ρρ αα φοέΣατςί βτ ρε νό μΚοι νυ γσκτγοινα κτόοσγμεογ; οΣντόι ςς ε έπ κ ν ε α φ ρ ι ρ π σ ά ε σ ρ σ ό ι ε τ ο ι ε ρ τ ρ ι η σ ε ς μ δ έ σ υ ν υ σ ο ν α ε π ρ ν ε έ τ δ σ ε ί κ ο ύ ε , ξ ι αε ά ι φ ς τ ο τ ο ύ ο υ υ α γ σ υ ια τ τ ό η τ ν ο μ π π ό ο ο τ ρ ρ ι ε ε τ ί ί ο α ν ν α τ τ ω ω α ν υ θ ε τ ή τ ί σ ζ ώ ε ο ι ν υ π ν έ ο χ μ λ ε ε - ι λτ αο ύι νςί εαςνπαογυν ώβ ασστ ίεζςο νν ατ απι ρσοε σαπυετράά, σχ οωυρνί ςτ νααβτι οβ υλ ίςαδ τώοσυο κυ αν ι ττηι νς εθ υρ κωαπι ορ ιί αδ επνοθυα τμοάυθς οαυξνί ζπεοι .τ Σέ ηόμτ αι οί ν Κε ιι νεγπκί σκ ηάςν επι ωκ ςα ιπποολλλλοάί άά νλ -- λμ αο υπ. ρΑάυγτμέ ας τται ς πάέλρλαε ςα ππ όλ ετυορ νέ ας τγορυά φσ κε ιο απ πε ύλ ωώ ςν αι σ ετξοερτίάε ςσ ωτ ρσόε- τούΚταοιτμοιαβςιβκλαίιομ. ιλάμε για το βιβλίο που κρατάτε τώρα στα χπέωρλι αε ί σο ακςα–ι κνααι ίπσρωοςσνπααβθρε ίί στ εκ ενσατ αε πα οκ φό μαησ μί σέ εσταε σαενέ θν αέ λβει τβελ ινοα- ττ εο ταηγνοαρ νάάσγε ντ ωε , σήή νταο υε ί–σθταε πή ρδ έηπσε τι ον ασξπέ ίρτει τσεαπςωκςααι φν αο ρξ άε και πν άο -- κρ αλ εαι σπτόι κτ άο ντ ιρςόάλ λο λτεοςυπττευχχνέίςτ τηοτυηΣς τλί οβ γε νο τΚει χν νγίκα, ςε κτ οτ υό ςτκρ αό ιμπο έυ-. Ττ εο τέηγνρ αά ψλ λαηγόι αψ ην ατ οσυα ςΒ αδ ώσ ισλωι ά τ. Μη νι αε υό κψαηι ρπίοαυνδαε αν νέαχ κε ιανλαύ ψκ άε -- νπ εοι λ μλ εά τκοανι τδ ρι αό φμ οο ραελτ λι κάάμπε ρκάάγτμι αάτλαλ. οΘ· αγ ισαα τς ημνι λαήκσρωί βγει ιαα ,τ μο νε «λ ηέ ξθηο πσ οε ι εόι»σ Σατγίωβ εγ νι κΚάι)ν. γΘκα( κσααις θμαι λκήαστωα λγάι βα εττοενγ μι αοτυίσβι άκ όζ ωΣ ττ ίη- βεν Κινγκ και για τον Κινγκ ως συγγραφέα παιδικών βι- βδ ύλ οί ωτνη, λαενφά ωμ εν σι καέ σς εσ πυ νο ελ νλτάε άύ ξλελι ας .πΈο χυωτ οσυυ πμ πή ρε ρα ι. λΌάτβαε νι ετ πο υί σμηις- λούσα στο τηλέφωνο, ένιωθα εξίσου ενθουσιασμένος και
14 HANS-ÅKE LILJA ατωμήσχταονοβςιβ, λόίμοω. ς περισσότερα γι’ αυτό θα σας πω παρακάο α ι ν γ τΔ ο ί ι τ ν α υ ε β π ί ά ς ο ζ μ ω τ ο ο υ Συ τ γί ιβαε νχ ρΚιισν τγ οκ υαγπε όν ντ ιαά δτ ει κκ οα τδρώί αρ ομ ομυο ύχ ρπόήν ρι αα, νό τέ αν αν Κάρι. Είναι μια μόνιμη παρουσία στη ζωή μου εκ δαώι μκεατι ρτοέμσάσζεερι .ι ςΈδτεσκι ,ατεοτλί εμςώ· μνεα ψι συχχυαργιωσ τγ ώε ί , όμτει ξε έκρπωλ ήκσασλεάι γσ ιαας τπι απρροάυγσμι αά σμωι λ δάιωα σ. Μτ άε στεηι ςστυογυκ Σαττί άβ θε εν σΚήι νσγακς ,πθοαυ ήδθε εν λεαί ννααι εΘυαρμέ εωας κγονλωο συ θτ έήςσ αε τλελ σά ’ ααξυί ζτ οό υτνο νταα ξτίιδς ι ;ε Εξ εμτπάρσόοςυλμοει .πΤόιν λ, πέ τι άε -; στε το χέρι μου και φύγαμε.
17 Ο συνεργάτης Όέ ρτχαε ντ ασ ικσε τφοτνό νμοαυσ μτ εά σλ λυογνγ ρδ αε νφεείίνς α, τι οτ απ ρβ ώι βτλοί αππρ οά υγ μέ αχ οπυονυγμραάς- ψπ λε άι αππρ όό σκωο ιπναο ύτ ομυε Σστ υί βνεανδΚέ λι νφγ οκ υόςμ τωοςυεςί. νΈα νι ακ ι αε πκ εόί ντ οα τπωονλ σλ αυ -- νσ ετρήγ ατ έστι ώο ινα τσο υυ νμεερ αγ ρα κσεί ατ οτύοςυά ελί λν οαυι ςπδι θη αμ ινοόυτραγτοαύ ςα. υΗτ πή ι ομ εγ ντ ωο ν- Π Κι ί ν τε γ ρ κ Σ το τράουμπ, εκλιπόντα πλέον, που μαζί του έγραψε ο Φυλαχτό (The Talisman, Viking, 1984) και το Μαύρο σπίτι (Black House, Random House, 2001). Παρότι πρόκει- τδ αε νι γήι τα ατνο ηπ ιπορπώοτλ ηυ σφυοζ ρη άτ ηπμοέυν οέ γσρυαν ψε ρε γααπτ όι κ κό οτι ον υο ύε γμχεε ίάρληλμοαν, σό τυαγ νγ ρααυφτ έόας . κΗα πι οα ρπθαεινδιικκήό ςτ οτυο υσ ύφμί πλ ορ ας ξΚηρέι ςλ αΤβσεέ λχ ώσ ιρκαυτκολ1ο9φ6ό0-, ρκ όη σπαι ενσμτι ήαρσι ου λτ ολ υο γαήδ εδρι ηφγοηύμ τάοτυωΣντ, ίπβοευν τΚυί νπγώκ θκηακι εδ σέ θτ οη κοει κσι ταο- χ&έρTιh. iΤnοgsο,λvιoγlοuσmέλeιδ1ο» αυτό βιβλίο είχε τίτλο «People, Places [«Άνθρωποι, Μέρη και Πράγματα, τόμος 1»] και εκδόθηκε από τον Triad Publishing, όπως επέλε- ξαν να ονομάσουν ο πιτσιρικάς Στίβεν Κινγκ και ο φίλος του
18 HANS-ÅKE LILJA τδ οέ κν αα υα τν οτ σί τχυέπδ αι ο, αε πκ δό οτται κοόπ το οί αυ ςσ οώί ζκεοτ. αΤι υμπόών οθ ηέ κν αα ν– παεπρ’ ί πό σο υο γσ ντ ωη νρ ίκζ αο υτ ομ χε ήτ οτ υο λυ άΣχτι ίσβτεονν Κ. Αι νυγτκό. τΤοα έδνι αη γαήνμταί ττυαπποοβυραί σπκαερτταί -ι ζουν αυτή τη μικρή συλλογή είναι τα εξής: « T hάeκ Hρ ηo tτeοl υa tδ ρt hό eμ οEυn»d] , oτfο tυhΣeτRί βoεaνdΚ» ι [ν«γΤκο ξ ε ν ο δ ο χ ε ί ο σ τ η ν ««TGoepn iFuosr»t [y« NΜeεwγ αs ,λWο φe υa tέhς e»]r,, τaοnυd ΚS pρ ιoςr Τt sσ»έ λ[«σΟι ι 4 0 κ ο ρ υ φ α ί ε ς « «T Bl h o εe ι o δ d Dή y i σ m C ε h ι e ς i n , l d s Κ » i α o [ n ι « ρ Α Wό ν ς α a κ θ r α p -α ι » ι Α μ [ θ « α λ Τ -τ η ε ι τ θ σ ι λ μ κ α έ ά σ ν » ο μ ], έ π τ ν α ο ε ι υ ς δ ί Κ δ » ι ρ ] α , ι τ ς σ ο Τ τ υ ά σ Κ σ έ ρ λ ε ι σ ι ς ς ι » Τ ] σ , έ τ λ ο σ υ ι « «T I’v hΣ e e τ G T ί o β h t ε i t n ν o g Κ G a ι e ν t t γ t A h κ w e aByo! »t t[o« mΠ ρoέ fπtεhι eν αWξeε lφl »ύ [γ«ωΤ!ο» ]π, τροάυγΣμταί βσετνοΚν ι νπγάκ- « «T R h e τe w ο S a τt r ο r d a υ » n π [ g « η e Β γ r ρ » α α δ [« β ιο Ο ε ύ ί ο ξ» έ » ] ν , ] , τ ο τ ο ς ο υ » υ ] Σ , Κ τ τ ο ί ρ β υ ις ε Σ ν Τ τ σ Κίβ έ ιν λ ε γ σ ν κ ι Κινγκ «ThτeοMυ oΚsρtιςUΤnσuέsuλσalι Thing» [«Το πιο ασυνήθιστο πράγμα»], ««TGhoenye’»v e[ «CΧoαmμ eέ ν» ο[»«]Ε, ίτνοαυι εΚδρώι ς» ]Τ, στέολυσΚι ρ ι ς Τσ έ λ σ ι ««TI’mhefCaullrinsegd» E[«xΠpέeφdτitωio»n],»τ[ο«υΗ Σκταίτβαε νραΚμινέγνκη αποσ τολή»], του «Th Στ e ο τ O ί υ β t Σε h τ ν e ί r Κβ S ε ιν i ν d γ Κ e κ ιoνfγtκhe Fog» [«Η άλλη πλευρά της ομίχλης»],
19 STEPHEN KING: ΌΧΙ ΜΌΝΟ ΤΡΌΜΟΣ «« CS cuarrioesdi»t y[«KΦi lοl sβtιhσeμCέ νaοt »ς »[«] ,Ητ πο υε ρΚι έρρι ςγ εΤισαέσλκσοι τών ε ι τ η γ ά τ α »] , «Ne ττ v ω ο e υ ν r Κ L Στ ρ o ί ι o β ς k ε Τ B ν σ e Κέ h λ ιν i σ n γ ι d κYκoαuι»Κ[ρ«ιΠςοΤτσέέμλησνι κοιτάζεις πίσω σου»], Οτ οκντ Κώι ναγπκό, δτ ιέςκσα υανποόλ ιτκοάν δΚερκι ας οΤκστέ ώλ σι ισ, τκ οαρι ίοειςδγύροάφφίτληοκι ασ νυ ναεπρό- γ ά σΤτοη «κ Πα νο τγ έι αμνηαν γκροάι ψτ άο ζυενι ςτ οπ «ί σΠωο τσέ ομυη»ν εκίονιατ ιά έζ ενιας πμ ίι σκ ωρ όσ δο ιυή»-. γΤ ηζ έμι ακ ,ο μμ ιπσςή, ςέ νσαε ςλ ίόδχαι ςκ, ατ ιο τοόπσοοί οκ αμλαόςς εάξ ινσθτροωρ πε ίο πς ,ώδςο λο οΤφζ οο νρετί ζ- τδ αή ι –ασπωόσ μτ ιάα τηολμι καινωτμέ έψναητ πε –ο υδ εφν οκροάί τε αι ζσεκπι σομτ έέ νπαί σρωο ύτχοαυ, . εΥππεοι -- ψγ ηι άμ ζαο· με αί νι απι ωμ ςι ακ ιασντεοί ςρ ιδοεύνλ θαε γωρραεμί μαέρνι ησ ταοπύόρ δγ ύη ομ αδ εακυαττόρ τι άο χδρι οή -- νσοηυκςαπιοχυωθρέίλς οκυανμνίαα αγίννάοπυτνυσξυηγ. γραφείς. Είναι σ ύν τομη, άμ εμ ά ό κ ν ρΑ ο η π δ ό τ ύ ο τ ο υ ις ε δ δ π ρ ε α κ ό α ν μ ε ο ο κ κ υ δ τ » ό ώ ε θ ι π η σ ρ κ τ ό α ο κ ρ ν ε ί ε α ι ς τ ρ ο α γ υ ό ν τ τ α ή ε α ς ρ α ν τ α η . ς Τ δ η ο π μ ρ « ο ώ Ξ σ τ ε ι ν η ε ο ς υ δ «τ σ ο ε χ υ ί ε λ σ ί λ ο τ ο ο σ γ ή τ ς η » ν , Flip Magazine το 1986, αλλά το περιοδικό χρεοκόπησε προτού πρ άρ σο λο άυ βν εάι λν λαακ ευπκ τλάο φχ ροόρνήι σα εγι ιταο νταε ύδ χο ούςμ κε ατ ιυχπρωε ιμάέσν τοητκοε δνιαή γπ ηε -- μα, αυτή τη φορά στο Market Guide for Young Readers, μια έπκε δι ον σα ηξ ετ φο υύ γWωr! i»t ,e αr ’υs τDόi gπeαs ρt οB υo σo ιkάs σ, ττ οη κ1 9ε 9σ3τ. οΌτσεού γχ ιοας τ2ο0 «2Πτροέυ- περιοδικού Famous Monsters of Filmland, το 1994, αλλά ανα- θεωρημένο και με νέο τίτλο «The Killer» [«Ο δολοφόνος»].
www.klidarithmos.grRkJQdWJsaXNoZXIy MTk1OTAxMA==