Το βασίλειο των διαβόητων

KERRI MANISCALCO 22 δωμάτιο φτιαγμένο για κάθε λογής ψίθυρο: για εκείνους που προφέρονταν τρυφερά, ευλαβικά, πλάι στα χείλη, κι εκείνους των ρούχων που γλιστρούσαν αργά πάνω στο δέρμα. Δύο πράγματα που ήθελα να βιώσω με αυτόν τον πρί- γκιπα ταυτόχρονα. Όπως είχε παραδεχτεί και ο ίδιος, ο Πρίγκιπας της Ορ- γής πίστευε στη δύναμη των πράξεων έναντι των λόγων. Και μ’ αυτό κατά νου, έκανα την κίνησή μου. Εκείνος παρέμενε ακίνητος έξω, παρακολουθώντας με να σκύβω και να βγάζω τις μπότες μου. Δεν μπορούσα να καταλάβω αν είχε αντι- ληφθεί τα συναισθήματά μου για τη Βιτόρια και τα παρερ- μήνευσε ή αν εξακολουθούσε να μην πιστεύει ότι ήθελα να ολοκληρώσω το επόμενο βήμα και να αποδεχτώ τον γάμο μας. Το να κοιμηθούμε μαζί ήταν μία από τις δύο τελευταίες πράξεις που απαιτούνταν για να γίνουμε αντρόγυνο. Θα μπορούσαμε βεβαίως να κάνουμε σεξ και να μην είμαστε παντρεμένοι, αλλά ήθελα να ολοκληρώσω τον δεσμό μας. Δεδομένου του πώς είχαμε πρωτογνωριστεί –ότι τον είχα καλέσει στο Παλέρμο, δένοντάς τον κατά λάθος μαζί μου για πάντα– και του πώς είχαμε ορκιστεί να μισούμε ο ένας τον άλλον και να μη φιληθούμε ποτέ, θα το καταλάβαινα αν αυτή ήταν η πηγή του φόβου του. Πριν από μερικούς μήνες, θα ισχυριζόμουν κι η ίδια ότι μια βραδιά σαν την αποψινή θα ήταν μάλλον απίθανη. Αυτό ήταν πριν αναγνωρίσω ότι η ιστορία μας είχε κι άλλα στοι- χεία. Ότι φλεγόμουν γι’ αυτόν τόσο έντονα όσο και τα πύρι- να ροδόχρυσα λουλούδια που μπορούσα να δημιουργήσω κα- τά βούληση με τα δάχτυλά μου. Άλλο ένα πράγμα που θα θεωρούσα αδύνατο, και άλλο ένα μυστήριο που έπρεπε να λύσω μαζί με την αλήθεια για το ποια στ’ αλήθεια ήμουν. Αλλά όλα αυτά μπορούσαν να περιμένουν. Το μόνο πράγμα