13
31
32
33
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Ας μιλήσουμε εσείς κι εγώ. Ας μιλήσουμε για τον φόβο.
Το σπίτι είναι άδειο τώρα που γράφω
·
είναι Φεβρουάριος
και έξω πέφτει μια κρύα βροχή. Είναι νύχτα. Καμιά φορά, όταν
φυσάει όπως φυσάει απόψε, κόβεται το ρεύμα. Προς το παρόν
δεν έχει κοπεί, οπότε ας μιλήσουμε πολύ ειλικρινά για τον φό-
βο. Ας μιλήσουμε πολύ λογικά για τη μετάβαση στο σύνορο της
τρέλας… και ίσως πέρα από αυτό.
Το όνομά μου είναι Στίβεν Κινγκ. Είμαι ενήλικας, με σύζυγο
και τρία παιδιά. Τους αγαπώ και πιστεύω ότι το συναίσθημα
είναι αμοιβαίο. Δουλειά μου είναι η συγγραφή και η δουλειά
μου μου αρέσει πάρα πολύ. Τα μυθιστορήματά μου –
Κάρι
,
Σά-
λεμς Λοτ
,
Η Λάμψη
– είναι αρκετά επιτυχημένα ώστε να μου ε-
πιτρέπουν να ασχολούμαι μόνο με το γράψιμο, και μου δίνει
μεγάλη χαρά που μπορώ και το κάνω. Σ’ αυτό το στάδιο της
ζωής μου είμαι σε γενικές γραμμές υγιής. Πέρσι κατάφερα να
μειώσω το κάπνισμα, από τα άφιλτρα που κάπνιζα από τα δε-
καοχτώ μου σε μια μάρκα τσιγάρων με χαμηλή πίσσα και νικο-
τίνη, και ακόμα ελπίζω ότι θα μπορέσω κάποτε να το κόψω
εντελώς. Η οικογένειά μου κι εγώ ζούμε σʼ ένα ωραίο σπίτι δί-
πλα σε μια σχετικά αμόλυντη λίμνη στο Μέιν
·
το περασμένο
φθινόπωρο ξύπνησα ένα πρωί και είδα ένα ελάφι να στέκεται
στο γκαζόν της αυλής μας δίπλα στο τραπέζι του πικ νικ. Η ζωή
μας είναι καλή.
Ωστόσο… ας μιλήσουμε για τον φόβο. Δεν θα υψώσουμε τη
φωνή μας ούτε θα ουρλιάξουμε
·
θα μιλήσουμε λογικά, εσείς κι
