ΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΩΝ ΧΑΜΕΝΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ
21
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
ντάς της τον δρόμο. Τα χαμίνια παρακολουθούσαν προσεκτι-
κά τον εκπαιδευτή τους και ο Μάσιμο, καθισμένος πάνω σε
μια ντάνα από κασόνια, φαινόταν να διασκεδάζει με τη σκη-
νή. Η εξέλιξη ήταν γι’ αυτόν προδιαγεγραμμένη, έφερε τη
σφραγίδα εγγύησης του Λουίς.
«Άφησέ με να σε βοηθήσω με τη βαλίτσα. Έχεις κάνει
τόσο μεγάλο ταξίδι. Italiana, vero;
10
» τη ρώτησε με φωνή ευ-
γενική, και με ύφος σχεδόν συμπονετικό, σε κραυγαλέα αντί-
θεση με τη μαγκιά που ξεχείλιζε η παρουσία του, προσπάθη-
σε να αρπάξει τη βαλίτσα της.
Ο Λουίς φαινόταν αλλά και ήταν μάγκας. Γέννημα θρέμ-
μα
πορτένιο
, με ρίζες ανδαλουσιανές, είχε μεγαλώσει στις
φτωχογειτονιές της Μπόκα
,
μαζί με άλλους κρεολούς,
κο-
μπαδρίτος
11
και εμιγκρέδες από την Ευρώπη που κουβαλού-
σαν σουγιάδες στα σακάκια τους. Σ’ εκείνες τις νοτισμένες
από το ποτάμι γειτονιές είχε μάθει, από μικρός, τους παρά-
νομους τρόπους για να διεκδικεί και να αποκτά για λογα-
ριασμό της Καμίνο. Η εξυπνάδα του σε συνδυασμό με το γε-
ροδεμένο κορμί του προσέδιδαν στον Λουίς μια αυτοπεποί-
θηση που τον είχε βοηθήσει να γίνει πολύ σύντομα ο έμπι-
στος του Αφεντικού. Οι δε γυναίκες του λιμανιού τον περι-
τριγύριζαν από τότε που ήταν νεαρός σαν τις νυχτοπεταλού-
δες γύρω από το κερί. Μεθυσμένες από τη λάμψη του και
πρόθυμες να τσουρουφλιστούν.
«Παλερμιτάνα. Και δεν χρειάζομαι τη βοήθειά σου», α-
ποκρίθηκε η Ρόζα δίχως να σταματήσει, μυρίζοντας μόνο το
δυνατό άρωμα του κορμιού του. Μυρωδιά φτηνής κολόνιας
και μεγάλης αυτοπεποίθησης.
10
Ιταλίδα, σωστά;
11
Compadritos: άξεστοι, καβγατζήδες τύποι στις φτωχογειτονιές του
Μπουένος Άιρες.
