ΝΑΓΙΑ ΔΑΛΑΚΟΥΡΑ
20
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
που με μια πρώτη ματιά νιώθεις ότι μπορεί να σου αλλάξουν
τη ζωή. Η παρουσία της, απέριττη και αρχοντική συνάμα,
παράξενα αντιθετική, καθήλωσε το βλέμμα του. Προς στιγ-
μήν ένιωσε ανήμπορος να αντιδράσει. Δεν θα ήταν η πρώτη
φορά που θα επιχειρούσε να αποπλανήσει μια ευκολόπιστη
κοπέλα με τα βιοποριστικά προβλήματα που αντιμετώπιζαν
οι περισσότερες μετανάστριες στη χώρα του. Αντίθετα, σ’
αυτό το παιχνίδι ήταν ο καλύτερος. Όμως η συγκεκριμένη
διέθετε μια σαγήνη που τον έκανε, για πρώτη φορά έπειτα
από πολλά χρόνια, προς στιγμήν να δειλιάσει.
«Λουίς! Λουίς!» φώναξε ένα από τα χαμίνια. «Τι περι-
μένουμε; Μα δεν τη βλέπεις; Είναι ακριβώς όπως τις γου-
στάρει το Αφεντικό.»
«Υπομονή, Τζάνι, μη βιάζεσαι…» γρύλισε ο Λουίς και
έσβησε βιαστικά το τσιγάρο του πάνω σ’ ένα βαρέλι.
«Μάγκες, κοιτάξτε τον όλοι πολύ προσεκτικά, γιατί δεν
θα το δείξει δεύτερη φορά!» φώναξε στα χαμίνια με άγριο
ύφος ο Μάσιμο, παίζοντας στα χείλη του μια οδοντογλυφίδα.
«Signiorita!»
7
φώναξε με πολύ δυναμισμό ο Λουίς κα-
τευθυνόμενος γοργά προς τη Ρόζα που τον προσπέρασε με
ακατάδεκτη χάρη. «Έι, σινιορίτα! Σινιορίτα! Basta!
8
» συνέχι-
σε να φωνάζει επίμονα στη γλώσσα της.
Ο Λουίς δεν είχε συνηθίσει να τον αγνοούν, κυρίως οι
γυναίκες, και τούτη εδώ η φλογερή Σιτσιλιάνα με τα καστα-
νά ανακατεμένα μαλλιά και το κουνιστό κορμί, γνήσια κόρη
της Αίτνας, είχε αναστατώσει κάθε νεύρο του κορμιού του.
«Signiorita, per favore!»
9
φώναξε πιο δυνατά αυτή τη
φορά και με έναν διασκελισμό βρέθηκε μπροστά της κλείνο-
7
Δεσποινίς.
8
Περίμενε.
9
Δεσποινίς, σας παρακαλώ.
