25
31
32
33
μερικές φορές πετύχαινε την μπάλα με το ρόπαλο. Όχι συχνά,
αλλά μερικές φορές. Αν ο Τέρι τον είχε αντικαταστήσει με άλλον
μπάτερ, το καημένο το παιδί δεν θα ξεπερνούσε ποτέ την ταπεί-
νωση την επόμενη χρονιά στο γυμνάσιο. Αν, από την άλλη, χτυ-
πούσε την μπάλα και πετύχαινε σινγκλ, θα μνημόνευε τη στιγμή
για το υπόλοιπο της ζωής του στα φαγοπότια με φίλους. Ο Τέρι
το γνώριζε. Είχε βρεθεί κάποτε στην ίδια θέση, στην αρχαία ε-
κείνη εποχή πριν το παιχνίδι αρχίσει να παίζεται με αλουμινέ-
νια ρόπαλα.
Ο πίτσερ των Bears –ο καλός, που κρατούσαν για το τέλος,
με χέρι φωτιά– έστειλε την μπάλα κατευθείαν στην καρδιά της
βάσης. Ο Τρέβορ την είδε να περνάει με μια έκφραση απογοή-
τευσης. Ο διαιτητής φώναξε «στράικ». Φωνές απογοήτευσης α-
κούστηκαν από το πλήθος.
Ο Γκάβιν Φρικ, ο βοηθός προπονητή του Τέρι, βημάτιζε
πάνω κάτω μπροστά στα παιδιά του πάγκου, με το φύλλο του
σκορ διπλωμένο ρολό στο ένα χέρι (πόσες φορές του είχε πει ο
Τέρι να μην το κάνει αυτό;) και την XXL φανέλα των Golden
Dragons τσιτωμένη πάνω στην κοιλιά του, η οποία είχε μέγεθος
τουλάχιστον XXXL. «Ελπίζω να μην ήταν λάθος που δεν αντικα-
τέστησες τον Τρέβορ, Τέρι», είπε. Ιδρώτας κυλούσε στα μά-
γουλά του. «Δείχνει φοβισμένος μέχρι θανάτου και δεν νομίζω
να κατάφερνε να πιάσει τη βολίδα του άλλου ούτε με ρακέτα
του τένις.»
«Για να δούμε», είπε ο Τέρι. «Έχω καλό προαίσθημα.» Η αλή-
θεια ήταν ότι δεν είχε.
Ο πίτσερ των Bears εξαπέλυσε άλλη μία δύσκολη βολή, αλλά
αυτή κατέληξε στο χώμα μπροστά από την αρχική βάση. Το
πλήθος σηκώθηκε όρθιο καθώς ο Μπαϊμπίρ Πατέλ, που θα μπο-
ρούσε να κάνει το ραν από την τρίτη βάση για την ισοφάριση,
έκανε μερικά βήματα παράλληλα με τη γραμμή. Το πλήθος κά-
θισε πάλι κάτω, αφού η μπάλα αναπήδησε και κατέληξε στο
