Page 25 - 84061-dyolexeis

Basic HTML Version

29
χους, τις σχολικές φωτογραφίες και τα γράμματα των δι’ αλ-
ληλογραφίας φίλων της.
Αναρωτιόταν πού να είχαν πάει τα υπόλοιπα πράγματα
του παλιού σπιτιού. Όχι μόνο τα δικά της, ολωνών. Όπως τα
έπιπλα, τα παιχνίδια, ή τα φυτά και οι πίνακες της μητέρας
της. Το δανέζικο σερβίτσιο, δώρο γάμου της γιαγιάς της… Το
μικρό κόκκινο σκανδιναβικό άλογο που κρεμόταν πάνω απ’
τον νεροχύτη.
Ίσως τα είχαν βάλει σε κιβώτια και τα είχαν αφήσει κά-
που. Ίσως η μητέρα της να έλπιζε ότι το σπίτι για τρωγλοδύτες
θα ήταν προσωρινή λύση.
Η Έλενορ εξακολουθούσε να ελπίζει ότι και ο Ρίτσι ήταν
προσωρινή λύση.
Στον πάτο της μαύρης σακούλας σκουπιδιών βρισκόταν
ένα κουτί. Η καρδιά της αναπήδησε όταν το είδε. Ο θείος της
από τη Μινεσότα έκανε κάθε Χριστούγεννα δώρο στην οικογέ-
νεια μια συνδρομή στο Fruit of the Month Club, και η Έλενορ με
τους αδερφούς και την αδερφή της πάντα τσακώνονταν ποιος
θα πρωτοπάρει τα κουτιά με τα φρούτα. Ήταν χαζό, αλλά ήταν
ωραία κουτιά –γερά, με όμορφο καπάκι. Αυτό που κρατούσε
ήταν από γκρέιπφρουτ· οι άκρες του είχαν φθαρεί από την
πολλή χρήση.
Η Έλενορ το άνοιξε προσεχτικά. Το περιεχόμενό του ήταν
άθικτο. Βρήκε τα είδη γραφείου της, τα χρωματιστά μολύβια
της, τους μαρκαδόρους Prismacolor (άλλο ένα χριστουγεννιά-
τικο δώρο από τον θείο της). Υπήρχε μια στοίβα με διαφημι-
στικά καρτελάκια από το εμπορικό κέντρο που μύριζαν ακόμη
ακριβά αρώματα. Κάπου εκεί ήταν και το γουόκμαν της. Χωρίς
μπαταρίες, πάντως βρισκόταν εκεί. Και όπου υπήρχε γουόκ-
μαν, υπήρχε η προοπτική ν’ ακούσεις μουσική.
Η Έλενορ έσκυψε χαλαρά το κεφάλι της πάνω από το
κουτί. Μύριζε Chanel No. 5 και ξύσματα μολυβιού. Αναστέναξε.