Page 23 - 84061-dyolexeis

Basic HTML Version

27
Είχε επιβλητική μύτη, σουβλερό πιγούνι και τα ζυγωματικά
της ήταν ψηλά και έντονα. Όταν κοιτούσες τη μητέρα της Έλε-
νορ, έλεγες ότι μάλλον ήταν σκάλισμα στην πρύμνη ενός πλοίου
των Βίκινγκ ή ζωγραφιά στην άτρακτο ενός αεροπλάνου…
Η Έλενορ της έμοιαζε πολύ.
Αλλά και πάλι όχι αρκετά. Ήταν σαν να κοιτούσες τη μη-
τέρα της μέσα από ενυδρείο. Ήταν πιο στρογγυλή, πιο μαλακή.
Πιο θαμπή. Η μητέρα της έμοιαζε με άγαλμα, η Έλενορ ήταν
απλώς βαριά. Η μητέρα της έμοιαζε με ζωγραφιά και η Έλενορ
με μουντζούρα.
Ακόμα και μετά από πέντε γέννες, το στήθος και οι γοφοί
της μητέρας της ήταν σαν των μοντέλων στις διαφημίσεις για
τσιγάρα. Στα δεκάξι της, η Έλενορ θύμιζε ήδη ιδιοκτήτρια με-
σαιωνικής ταβέρνας.
Όλα πάνω της ήταν πλούσια, μόνο που δεν είχε αρκετό
ύψος για να τα κρύψει. Το στήθος της ξεκινούσε κάτω απ’ το
πιγούνι της και οι γοφοί της ήταν… παρωδία. Ακόμα και τα
μαλλιά της μητέρας της, μακριά, κυματιστά και καστανοκόκκι-
να, ήταν ωραιότερα από τα κατακόκκινα σγουρά μαλλιά της
Έλενορ.
Η Έλενορ άγγιξε το κεφάλι της νιώθοντας άβολα με την
εμφάνισή της.
«Έχω να σου δείξω κάτι», είπε η μητέρα της και σκέπασε
τη σούπα με το καπάκι, «αλλά δεν ήθελα να το δουν τα μικρά.
Εδώ, έλα.»
Η Έλενορ την ακολούθησε στο παιδικό δωμάτιο. Εκείνη
άνοιξε την ντουλάπα και έβγαλε μια στοίβα πετσέτες και ένα
καλάθι για άπλυτα γεμάτο κάλτσες.
«Ήταν αδύνατο να φέρω όλα σου τα πράγματα όταν με-
τακομίσαμε», είπε. «Όπως βλέπεις, δεν έχουμε εδώ τόσο χώρο
όσο είχαμε στο παλιό σπίτι…» Έσκυψε στο εσωτερικό της
ντουλάπας και έβγαλε μια μεγάλη πλαστική σακούλα σκουπι-
διών. «Αλλά μάζεψα όσα περισσότερα μπορούσα.»