Basic HTML Version
19
Η Έλενορ δεν μπορούσε να μιλήσει στη μητέρα της για το
περιστατικό του λεωφορείου, γιατί εκείνη της είχε πει ότι δεν
ήταν υποχρεωμένη να παίρνει το σχολικό. Το προηγούμενο
βράδυ, την ώρα που βοηθούσε την Έλενορ να αδειάσει τον
σάκο της, της είπε:
«Θα σε πηγαίνει ο Ρίτσι», είπε. «Είναι στον δρόμο του για
τη δουλειά.»
«Θα με βάλει να καθίσω στην καρότσα του φορτηγού;»
«Θέλει να συμφιλιωθείτε, Έλενορ. Μου υποσχέθηκες ότι
θα κάνεις κι εσύ μια προσπάθεια.»
«Η συμφιλίωση είναι ευκολότερη για μένα όταν είμαστε
μακριά.»
«Του είπα ότι είσαι έτοιμη να γίνεις μέλος αυτής της οικο-
γένειας.»
«Είμαι
ήδη
μέλος αυτής της οικογένειας. Και μάλιστα από
τα ιδρυτικά.»
«Έλενορ», είπε η μητέρα της. «Σε παρακαλώ.»
«Θα πηγαίνω με το σχολικό», είπε η Έλενορ. «Σιγά το
πράγμα. Θα γνωρίσω και κόσμο.»
Χα
, έκανε από μέσα της τώρα η Έλενορ.
Ένα
τεράστιο,
δραματικό χα.
Το σχολικό θα έφευγε σύντομα. Μερικά άλλα λεωφορεία
είχαν ήδη ξεκινήσει. Κάποιος κατέβηκε τα σκαλοπάτια δίπλα
στην Έλενορ και κλότσησε κατά λάθος την τσάντα της. Εκείνη
τη σήκωσε για να μην είναι μες στη μέση και άρχισε να ζητάει
συγγνώμη –αλλά ήταν εκείνος ο χαζο-Ασιάτης, που συνοφρυ-
ώθηκε όταν κατάλαβε ποια ήταν. Τον κοίταξε κι εκείνη συνο-
φρυωμένη, και τότε αυτός προχώρησε βιαστικά.
Πολύ ωραία
, σκέφτηκε η Έλενορ.
Δεν θα τα αφήσω νηστικά
τα διαβολόπαιδα.