Basic HTML Version
13
Κεφάλαιο 2
Έξω στον χώρο της πισίνας το μάθημα του αερόμπικ είχε
ξεκινήσει. Είχε μουσική, παρόλο που το μόνο που μπο-
ρούσε κανείς να διακρίνει ήταν ο γδούπος από το μπάσο.
Η Βέρα κοίταξε πάνω από την πόρτα του χαμάμ. Μέσα
στο νερό οι γυναίκες στριφογυρνούσαν το σώμα τους και
κουνούσαν τα χέρια τους στον αέρα. Έσκυψε πάνω από
το πτώμα και έψαξε για σφυγμό, αν και γνώριζε ότι δε θα
υπήρχε. Η γυναίκα είχε δολοφονηθεί. Στο ασπράδι των
ματιών της υπήρχαν μικρές κηλίδες αίματος και γύρω από
τον λαιμό της μελανιές. Αν και ήξερε πως δεν ήταν σωστό,
μια μικρή φωνή μέσα στο κεφάλι τής Βέρα ξεφώνιζε από
ενθουσιασμό. Μετά έκοψε τη φόρα της. Δεν έπρεπε με
τίποτα να προκαλέσει πανικό στον κόσμο. Ούτε και ήταν
έτοιμη να συναντήσει ιατροδικαστές ή συναδέλφους φο-
ρώντας μόνο ένα μαύρο μαγιό που την έκανε να μοιάζει
με ζέπελιν σε μικρογραφία. Έπρεπε πρώτα να ντυθεί.
Μια νεαρή γυναίκα, που για στολή φορούσε κίτρινο
πόλο μπλουζάκι και κίτρινο σορτσάκι, μάζευε τις σανίδες
κολύμβησης δίπλα από την πισίνα. Η Βέρα τής έκανε νό-
ημα να έρθει.
«Παρακαλώ;» Σε μια κονκάρδα που κρεμόταν από
τον λαιμό της με νάιλον κορδόνι έγραφε ότι τη λέγανε Λί-