1
Ο Μπαντ
Ήταν ένα υπέροχο καλοκαιριάτικο πρωινό λίγο πριν από τις 9 κι
εγώ πήγαινα βιαστικός στην πιο σημαντική συνάντηση της και-
νούριας μου θέσης στην εταιρεία Zagrum Company. Καθώς διέ-
σχιζα την έκταση με τις δεντροστοιχίες, θυμήθηκα εκείνη τη μέρα
δύο μήνες νωρίτερα όταν μπήκα για πρώτη φορά στα απομονω-
μένα κεντρικά γραφεία της Zagrum Company που έμοιαζαν με
πανεπιστημιούπολη, ώστε να περάσω από συνέντευξη για μια
θέση ανώτερου διευθυντικού στελέχους. Παρακολουθούσα τη
συγκεκριμένη εταιρεία για περισσότερα από δέκα χρόνια από τη
θέση που κατείχα σε μια άλλη ανταγωνίστρια εταιρεία, και είχα
βαρεθεί να έρχομαι δεύτερος. Έπειτα από οκτώ συνεντεύξεις και
μια περίοδο σιωπής και αυτοαμφισβήτησης που διήρκεσε τρεις
εβδομάδες, προσλήφθηκα ως επικεφαλής μιας σειράς προϊόντων
της Zagrum.
Τώρα, τέσσερις εβδομάδες αργότερα, επρόκειτο να περάσω
ένα τελετουργικό μύησης ανωτέρων στελεχών, μια χαρακτηρι-
στική διαδικασία της Zagrum: μια ολοήμερη, κατ’ ιδίαν σύσκεψη
με τον αντιπρόεδρο της εταιρείας, τον Μπαντ Τζέφερσον. Ο Μπαντ
ήταν το δεξί χέρι της προέδρου της εταιρείας, της Κέιτ Στέναρουντ.
Και λόγω κάποιων ανακατατάξεων στην ομάδα των ανώτατων
στελεχών, επρόκειτο να γίνει ο καινούριος μου προϊστάμενος.
Είχα επιχειρήσει να πληροφορηθώ ποιο ήταν το αντικείμενο
αυτής της σύσκεψης, αλλά οι εξηγήσεις που απέσπασα από τους
συναδέλφους μου με μπέρδεψαν. Ανέφεραν κάποια ανακάλυψη
που λύνει «τα προβλήματα του κόσμου», ότι κανείς δεν εστιάζει
πραγματικά στα αποτελέσματα, και πως κάτι σχετικά με τη «Σύ-
σκεψη με τον Μπαντ», όπως την αποκαλούσαν, και τις στρατηγι-
