ευθυνών και το ατομικό συμφέρον επικρατούν έναντι του κοινού οράματος,
της εμπιστοσύνης και της συνεργασίας.
Και, όπως τα παιδιά στην παιδική χαρά, οι περισσότεροι από εμάς ανεχόμαστε
αυτή την κατάσταση. Καλή είναι, απαντάμε όταν κάποιος μας ρωτά αν μας αρέσει
η δουλειά μας, η ίδια κάθε μέρα. Όχι τέλεια –απλώς καλή.
Ορισμένοι από εμάς ονειρευόμαστε να την παρατήσουμε ή να βρούμε κάποια
καλύτερη. Ορισμένοι από εμάς ανεχόμαστε τη δουλειά που κάνουμε, με το
σκεπτικό ότι έχουμε υποχρεώσεις να πληρώσουμε ή στόματα να θρέψουμε.
Το ερώτημα είναι το εξής: μπορούμε να αλλάξουμε τη μοίρα μας;
Οι τρεις φίλοι, οι τρεις ήρωές μας, είναι αρχέτυπα που συμβολίζουν εμάς τους
ίδιους. Σε διάφορες φάσεις της καριέρας μας έχουμε βρεθεί στη θέση του καθενός
από αυτούς τους τρεις. Ονειρεύονται να φύγουν από την παιδική χαρά, όπως εμείς
ονειρευόμαστε έναν διαφορετικό ή καλύτερο χώρο εργασίας. Ακόμα κι αν
καταφέρουν να φύγουν από την παιδική χαρά, ακόμα κι αν παρατήσουμε τη
δουλειά μας για να βρούμε κάποια καλύτερη, το ερώτημα είναι: πού θα πάμε
στη συνέχεια και πώς θα φτάσουμε εκεί;
15
