Δεν θέλω το εύκολο· θέλω μόνο το εφικτό.
–Μπέθανι Χάμιλτον
Μάθη
μα
1
Οι επιδόσεις
μα
ς κ
α
θοδηγούντ
α
ι
α
πό τους στόχους
μα
ς
Το 1982 ήμουν 16 χρονών και κυνηγούσα έναν στόχο. Μπήκα μα-
ζί με τον πατέρα μου στο πούλμαν και μας άφησε 42 χιλιόμετρα
μακριά. Κατεβήκαμε και κινήσαμε για την αφετηρία του Μαρα-
θωνίου της Φιλαδέλφειας. Ήταν ο πρώτος μου μαραθώνιος. Για
τον πατέρα μου μάλλον ήταν ο εξακοσιοστός ή εξακοσιοστός
πρώτος. Το πιστόλι του αφέτη ακούστηκε και ο πατέρας μου ε-
κτινάχτηκε μπροστά. Μπορεί να μην τον είδα τη μισή μέρα. Ωραία
εμπειρία για μαραθώνιο πατέρα/γιου. Δεν πειράζει. Εκείνος είχε
τον στόχο του· εγώ είχα τον δικό μου: Να τερματίσω όλη τη δια-
δρομή των 42 χιλιομέτρων χωρίς διακοπή και, αν το κατάφερνα
σε λιγότερο από 3 ώρες, θα ήταν μπόνους. Στα 8 χιλιόμετρα εγκα-
τέλειψα την ιδέα του μπόνους.
Στα μισά της απόστασης ένιωθα αρκετά καλά, αν και αυτό είναι
κάπως σχετικό αφού μου απέμεναν ακόμη 21 χιλιόμετρα! Επι-
πλέον, είχα μια προοπτική. Δύο εβδομάδες νωρίτερα, στο πλαίσιο
του προπονητικού προγράμματος του πατέρα μου, έτρεξα 32 χι-
λιόμετρα στον Μαραθώνιο του Χάρισμπεργκ. Έπειτα από 32 χι-
